به گزارش پايگاه خبري تحليلي چهارفصل،‌ [2]در مقدمه کنوانسیون حقوق کودک آمده است (کودک باید در فضایی سرشار از خوشبختی و محبت و تفاهم بزرگ شود )؛ با این شعار و با ارزشی که ما ایرانی ها به خانه وافراد خانواده قائل هستیم ارزش این عضو خانواده کاملا مشخص می گردد و باید به این عضو توجه ویژه داشت. عضوی که اگر چه امروز کودک و معصوم است ،اما فردا بزرگ ومسئول می باشد و خود تربیت کننده نسلی جدید خواهد بود.

کودکان دارای نیاز های متفاوتی می باشند که برخی از این نیاز ها نیازهای جسمانی مانند ورزش، غذا، لباس و... و بر خی از نیاز ها هم روحی مانند انتخاب نام زیبا ، احترام به کودک و... می باشد.

از این رو تمام ادیان الهی، به خصوص دین اسلام، همه انسان ها را به تعلیم و تربیت دعوت نموده و آنها را ترغیب نموده که از دوران کودکی به این امر مهم اهتمام ورزند زیرا که کودکان در این دوران دارای ویژگیهایی هستند که بزرگسالان از آن بی بهره اند در حالی که کودک آمادگی پذیرش بسیار زیاد برای یادگیری در قلب و ذهن خود را دارد.

کودکان در سن قبل از شش سالگی می توانند از طریق رفتارهای والدین برای خود الگویی قرار دهند و یا از رفتار آنها تقلید کنند و یا از طرفی محیط های اجتماعی، رفتارهای دیگران، رسانه ها و... می تواند در ذهن و قلب آنها تاثیر بگذارد به گونه ای که در هفت سال دوم که دوران آمورش کودک شروع می شود برخی رفتار ها ملکه ذهن آنها شده باشد و با  آموزش ها تناقض به وجود آورد، پس باید والدین علاوه بر آموزش هایی که برای کودکان خود در نظر می گیرند مواظب رفتار خود در خانه و محیط اطراف کودکان باشند تا آنها الگویی مناسب برای رفتار های خود پیدا کنند.

این در حالی است که  تربیت فرزند  به معنای فراهم آوردن مقدمات لازم برای به فعلیت رسیدن قوای او در راه تقرّب به خداوند است. این عمل نیازمند آگاهی و تمرین عملی است. اگر پدر و مادر در جهت انتقال عقاید صحیح و ایجاد رفتار درست در فرزند خود کوشا باشند، خیر او را فراهم کرده‌اند و خداوند بر آنان رحمت خواهد نمود. درباره عقیده صحیح و انتقال آن به فرزندان، تکلیف بزرگی بر عهده والدین گذاشته شده است، زیرا تأثیر عقایدی که در خانواده رواج دارد و به فرزند القاء می شود در آینده او غیر قابل انکار است.

در حدیثی از امام صادق(ع) آورده اند: «بهترین میراث پدران برای فرزندان، ادب است نه مال و ثروت!زیرا ثروت از میان می رود و ادب پایدار می ماند. »

ازاین‌رو یکی از تربیت‌هایی که قبل از هفت‌سالگی باید موردتوجه خانواده‌ها قرار بگیرد تربیت دینی می‌باشد؛ تربیت دینی داری گستردگی فراوانی و ابعاد مختلفی است ولی از گزینه‌هایی که والدین می‌توانند کودک خود را در این مسیر تربیت کنند  نماز ، آموزش قرآن ، دعا و آشنایی با اهل‌بیت(ع) هست.

بااین‌وجود کودکی که در خانواده باایمان و مؤمن تربیت‌شده باشد، دارای ارزش والایی است؛ زیرا زندگی انسان بر پایه تربیت صحیح استوار است و اگر کودکی نیکو تربیت شود، بدون تردید می‌تواند فردی صالح و شایسته برای جامعه واقع گردد. تربیت خوب فرزند، بدون تردید دارای اجر اخروی نیز برای والدین می‌باشد؛ زیرا اثر فرزند صالح پس از مرگ والدین، همواره به آن‌ها می‌رسد و خداوند متعال آن‌ها را به خاطر تربیت فرزند صالح، موردتکریم قرار می‌دهد.

به‌هرحال خانواده‌ها باید تلاش کنند فرزندان خود را به‌گونه‌ای که اسلام از طریق قرآن، اهل‌بیت(ع) و روایات فرموده تربیت کنند تا آن‌ها در آینده برای خانواده و جامعه مفید و ارزشمند باشند تا گامی در پیشرفت کشور در عرصه‌های مختلف بردارند.

پايگاه زنان قم

انتهاي پيام/م.ن