چهارفصل  "به منتقدان احترام میگذاریم اما در مقابل تخریب گران نظام ایستادگی میکنیم و پاسخ آنها را خواهیم داد." جمله ای است که چندین و چند بار در نطق های ریاست محترم جمهور شنیده ایم و نمونه اجرایی نشدن آن را هم به عینه مشاهده کرده ایم.اما امروز سخن بر سرکسانی است که یک به یک جای میگیرند، در پست های مدیریتی استان و شهر و دیاری کوچک به نام یاسوج. کسی که با معیارهای نهفته در سخنان رییس جمهور محترم مغایرت دارد.کسانی که با همه مضامین سخنان رهبر عظیم الشأن جمهوری اسلامی ایران خط قرمز را رد کرده اند و قاعدتاً نباید رحماء بینهم باشند!

قبل از هرچیز به مورد اشاره ای کنم به این موضوع که، روزنامه های زنجیره ای و برخی روزنامه های همسو با دولت و حامی دولت، منتقدین و نماینگانی را به خاطر کارت زرد دادن به وزیری که در فتنه 88 نقش فعال داشته و به دلایلی دیگرومستحکم و مستدل رأی عدم اعتماد می دهند یا اینکه  ایشان را استیضاح میکنند با همه به حق بودن آن استیضاح، آن هم به صِرف دلسوزی برای نظام وحداقل عملیاتی کردن جمله بیان شده ریاست محترم جمهوری را، افرادی تندرو و افراطی و تخریب گر می دانند

تخریب گران نظام چه کسانی هستند؟

نکته ای که در اینجا حائز اهمیت است، این است که ما باید تعاریفمان را بازنگری کنیم و با دیدی واقع گرایانه به اطراف خویش بنگریم تا ببینیم که تخریب گر،فتنه گر،تندرو هاو...  چه کسانی هستند و بالواقع نه کسانی که به ما انتقاد میکنند بلکه آنهایی هستند که درکنار ما و با لبخند میزنند.

البته عصبانیت ریاست محترم جمهور نسبت به منتقدین و به جهنم رفتن آنها در حالی صورت می پذیرد که ایشان اوباما را فردی مؤدب خطاب میکنند. اوبامایی که بدترین و سخت ترین اعمال ضد حقوق بشری را بر مردم ایران رواداشته و شدیدترین تحریم ها را نه علیه کابینه دولت بلکه علیه ملت ایران امضا می کند و کمی آنطرف تر لبخندهای رییس جمهور و وزیر خارجه ایران را غیرقابل اعتماد میداند و می گوید که آنان باید درعمل اثبات کنند که اهل مذاکره هستند.

البته این اثبات در عمل هم برهمگان مشخص است!

اما، سؤال اینجاست که، آیا باید نسبت به دشمنان قسم خورده نظام که تخریب گران اصلی هستند، خوشبین باشیم امّا به هموطنان بدبین باشیم و آنها را بی سواد و بی شناسنامه و...بخوانیم؟ مگر فرهنگ قرآنی ما اشداء علی الکفار و رحماء بینهم نیست؟!؟

آقای روحانی این را قبول دارند که در سال 88 تغییر شعار اساسی و پایه جمهوری اسلامی ایران به جمهوری ایرانی و همچنین نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران و پاره کردن عکس امام و توهین به ولایت فقیه که اصل رکین ایران اسلامی است و توهین به عاشورای حسینی در دستور کار فتنه قرار داشته تا جایی که سران اسرائیل کودک کش آشوبگران را سرمایه خود در ایران خواندند.

خود را پرچمدار نقد دانستن اما از آن طرف منتقدین را، بدون مرزقائل شدن بین تخریب و انتقاد و تندرو خواندن، تناقض ندارد؟؟

آیا این این اعتدال است که همسویان با خود را معتدل و مخالفین را رادیکال و افراطی و تخریب گر بدانیم... و حال سؤال اساسی این است:
جناب حجت الاسلام هاشمی و حجت الاسلام روحانی آیا همراه شدن با تخریب گران واقعی نظام چه در داخل وچه درخارج و تعریف و تمجید از آنها و حتی به کارگیری آنها به عنوان مشاور و وزیر و معاون و در پست های کلیدی، این خود تخریب گری نیست؟ آیا کسانی که به حضور این افراد  تخریب گر و فتنه گر در دولت انتقاد دارند تخریب گرند یا خود این افراد؟

آیا فتنه گر کسی است که اصل نظام ولایی را نشانه رفته بوده وهنوزم حاضر به توبه نیست یا کسانی که از حضور بدون مانع و بی حدوحصر اینها در دولت انتقاد میکند!؟

توجه یا بی توجهی به بیانات رهبری!؟
بسیاری از پرسش هایم را در آرشیو مصلحت نظام می گذارم و پرسش آخر را می پرسم که جناب آقای روحانی، دیروز هم رهبر معظم انقلاب در دیداری که شما و کابینه دولت با ایشان داشتید بازهم برای چندمین باردر فرمایشات خویش فرمودند که "خط قرمز ما فتنه است"، پس چرا این همه به اصلاح طلبانی که سابقه سیاسی شان برهمگان مشخص است و در تجمعات فتنه 88، در تهران وسایر استان ها حضور داشته اند(حضوری که به تجدید نظرطلبان نزدیک تراست تا اصلاح طلبانی که میشناسیم) وبه اذعان خودشان در انتخابات سال گذشته بیش از 7 درصد رأی نداشتند وبه همین خاطر نامزد خود را کنار کشیدند و خودشان گفتند که شما به دردشان نمیخورید مگر برای بازیابی آبروی از دست رفته شان و دولت جناب عالی را رحم اجاره ای خوانده اند.

باز هم میگویم چرا به این گونه افراد این همه اهمیت می دهید و اعتبار می بخشید. آیا بین مخالفین و منتقدین شما کسی نیست که صلاحیت، درایت و شایستگی کمک به دولت شما را داشته باشد که اینگونه دست به تغییر مدیران زده اید تا کسانی راکه در آن تجمعات آشوبگرانه و فتنه گرانه، گرما دیده اندو عرق ریخته اند از داد زدن نه غزه و نه لبنان وجانم فدای ایران، هزینه داده اند از شعار جمهوری ایرانی و...؟ امروز مزد خود را بگیرند و بازخورد عملکرد فقتنه گرانه خود را ببینند؟؟؟

افرادی که بین جاهای حساس و در پست های حساس تر قرار میگیرند، خاصه در وزرات علوم، که اهمیت ویژه ای در پیشرد سند چشم انداز جمهوری اسلامی دارد. تصمیمات این چنینی تاوانی بد در آینده نصیب جامعه دانشگاهی ایران اسلامی  میکند زیرا انتصاباتی که در این قسمت صورت می پذیرد بیشتر براساس شخصیت سیاسی افراد می باشد نه صلاحیت، تأثیر و شخصیت علمی آن افراد.

رییس جمهور محترم، در پایان می توان گفت که بازگرداندن فتنه گرها و تخریب گران بدون لحاظ سابقه سیاسی شان وهمردیف کردن آنها در با دولت خود به صلاح نظام نیست! و از شعار اعتدال سازگاری ندارد.

منبع:صبح زاگرس

انتهای پیام/گ