به گزارش پایگاه خبری تحلیلی چهارفصل؛چهارده قرن از عاشورا می‌گذرد و هنوز هم تبلور نامه عاشورا بر کتیبه‌های دل دیدنی است. چهارده قرن می‌گذرد و هنوز هم، صدای مناجات حسین(ع) در گوش زمینیان و سماواتیان طنین انداز است که: «رضاً برضائک و صبراً علی بلائک، لا معبود سواک، یا غیاث المستغیثین».

تاریخ را می‌تکانم، توان حرکت از زلال اشک‌های تنهایی حسین(ع) را ندارد. هنوز هم سجاده خونین حسین(ع) بر روی خاک‌های سوخته و شوره بسته نینوا پهن است؛ آنجا که اشک‌های زلالش، زمین تشنه را سیراب می‌کند. آری! جاودانه است و جاودانه خواهد ماند، این صدای مظلومیت آمیخته با صلابت امامی تنها در سرزمینی غریب است.

اربعین حسینی، چهلمین روز از درگذشت سید و سالار شهیدان و یارانشان در میان شیعیان دنیا اهمیت ویژه‌ای دارد، بسیاری از صاحب‌نظران و مورخان این مبنای تاریخ را ورود اهل بیت(ع) به کربلا و دفن سرهای مطهر شهدا به ویژه سر امام حسین(ع) در کنار پیکرهای آنها دانستند و برخی معتقدند که این روز، روز ورود جابر به کربلاست.

مفهوم قدم زدن و پیاده‌روی برای امام حسین این است، به درکی برسیم که امام در چه مسیری قدم می‌زد، باید به این نمادهای بشری توجه کنیم و بدانیم امام در چه مسیری جانش را از دست داد، هر چه بیشتر تدبر کنیم و به اخلاق و رفتار امام دقت کنیم، معانی واقعی‌تری را درک می‌کنیم.

مردم شهر یاسوج  امروز علاوه بر اینکه زوار خود را به زیارت قبور مطهر امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع)‌ به کربلا روانه کرده‌اند، خود نیز بیکار ننشسته و به عزاداری پرداختند.بانوان یاسوجی همانند دیگر همشهری های خود با حضور در مراسم عزاداری اربعین شهدای کربلا عشق و ارادت خود را به اهل بیت ع و امام حسین ع وشهدای کربلا ابراز ودر غم مصیبت حضرت زینب س گریستند.

ایل بانو

انتهای پیام/