به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل؛ در دنیای کنونی علم بعنوان مولفه پیشرفت مجامع بین المللی در دو مقوله پیشرفت و نظام سلامت در کانون توجه قرار دارد. علم نقش جاندارو و مادر تمامی حلال ابهامات و ترفیع معضلات یک ملت محسوب می شود. بدون تردید هر جامعه و ملتی که از آکادمی علم بهره کافی بیشتری برخوردار باشد همانا در ایدئولوژیک جهانی و جایگاه برتری در مقاطع گوناکون رتبه بهتری کسب خواهد کرد.

ارتقاء نظام آموزشی و سلامت جسم وروان یک جامعه در پرتو برخورداری از سلامت کیفیت کارنامه قابل قبول یک آموزش سلیم و عاری از هرگونه برچسب های مخالف منشور اخلاقی توان آموزشی مورد بحث می باشد. بار علمی با هیچ سرمایه دیگری قابل مقایسه و معاوضه نیست و در راه به دست آوردن آن تنها باید با جهد و تلاش کوشید تا به معادلات و سرفصل های آن رسید.

در دنیای کنونی به خصوص در حوزه  آموزش علمی کشور ما به وضوح مشاهده می شود که انگیزه بدست آوردن علم در بین جوانان و افراد با حضور ذهن بالا دچار رکود گردیده است. مدرک گرایی، روابط غیراصولی و نمره های فارغ از تحصیل حقیقی و حقیقتی فرد همه در به چالش کشانیدن ارتقاء و کیفیت آموزش تاثیر بسزایی دارد.

وقتی در این مبحث قابل تامل کنجکاو می شویم به صراحت به این مهم دست می یابیم که نظام آموزشی در عین ناباوری با نظام پولی جامعه عوض می شود و دنیای علم بجای آنکه سرقافله تمامی گفتمان های نوین جهانی باشد همواره با پای لنگان خویش به دنبال مطامعی قدم بر میدارد که با روح آن هیچگونه سنخیتی ندارد.

ایران بعنوان مهد علم دنیا و خیزش دانشمندان، مفسران و پزشکانی در جهان مطرح می باشد که هنوز و تا دنیا برقرار می باشد از قانون و شفای بوعلی سینا، طبابت و انجم شناسی ابوریحان بیرونی، مشاء فلاسفه دانان این گیتی، دیگر دانشمندان و شاعران منحصر بفرد حوزه فرهنگ علم و ادب در دانشگاههای معتبر تدریس خواهند کرد.

تحصیل علم بدون تهذیب بدست نمی آید مگر با درست تعریف کردن آن و عمل کردن به منشور اخلاقی جامع علمی برای رسیدن به هدف که با هیچ سرمایه ای دیگری به توازن نمی نشیند.

اما آنچه متاسفانه در نظام کنونی ارتقاء آموزشی با سلامت آن به تلاطم افتاده است همانا به دست آوردن مدارج علمی به هر قیمتی می باشد که هیچگونه تطابقی با تحصیل آن ندارد. این روزها کتب خاک خورده در قفسه های کتابخانه و مرور نکردن معادلات و مقالات آموزشی مستوجب عذاب روحی و دلواپسی مردمانی هست که برای روح در حال احتزار آن همواره دل نگران می باشند.

وزیر اسبق آموزش‌وپرورش با اشاره به دلایل حال بد نظام آموزش‌وپرورش گفت: فاصله عمیق بین رفتارهای عملی و نظری و فاصله بین مقدورات و انتظارات مشکل مهم آموزش و پرورش است. 

وی افزود:‌با وجود تلاش‌های بسیار صورت گرفته از ابتدای انقلاب تا کنون آموزش و پرورش حال خوبی ندارد و مهم‌ترین علت آن نوع نگاه مردم و مسئولان به آموزش و پرورش است               

وزیر اسبق آموزش و پرورش بیان کرد: دلیل دیگر حال بد امروز آموزش و پرورش اهمیت ندادن به تربیت معلم است برخی اصلاً به وجود مرکزی برای تربیت معلم اعتقاد ندارند و می‌گویند با وجود فارغ‌التحصیلان زیاد رشته‌های مورد نیاز از دانشگاه‌های دیگر، نیازی به مرکز تخصصی برای تربیت معلم نیست. برخی فکر می‌کنند که وظیفه آموزش و پروش فقط در حد علم آموزی است و پرورش را به حساب نمی‌آورند در حالی که در اسناد بین‌المللی هم این اعتقاد نقض شده است                              

وی ادامه داد:‌ مدرسه زندگی یکی از اهداف سند تحول بنیادین است اما تاکنون تحقق نیافته است و مهارت‌های زندگی به دانش‌آموزان در مدارس آموخته نمی‌شود.کنکور یک غده سرطانی است و باید امتیازهای لازم برای ورود به دانشگاه در طول سال تحصیلی پخش شود و مسئله عدالت آموزشی بین مناطق مختلف در آن لحاظ شود                                                                                                   

انتهای پیام/ الف