به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل؛ یکی از فرهنگ های آیینی و به انزوا رفته  کهگیلویه و بویراحمد همان صنایع دستی در قالب قالی و گبه بافی و دیگر منسوجات دستی است که این روزها بنا به زندگی ماشینی در زیر خروارها گرد فراموشی قرار گرفته است. مادر بزرگ های دیار زاگرس نشین این روزها با دستانی لرزان به یاد همان روزهای خاطره انگیز حسرت به دل مانده اند که دوک چرخان و غلتان شده در دست های مهربانشان بنا به تقدیر و مشیت الهی به وادی فراموشی سپرده شده است.

صنايع دستی عشاير استان کهگيلويه و بويراحمد همانند ديگر عشاير ايران از جايگاه ويژه ای برخوردار است و چون دامپروری و پرورش دام يکی از محورهای اصلی زندگی آنهاست، پشم و موی حاصل از طريق دامداری به مصرف تهيه و توليد صنايع دستی و دستبافت های متعددی می گردد که عشاير اين خطه می توانند علاوه بر مصرف شخصی ، بخشی از آنها را به عنوان صنایع دستی به جامعه غيرعشايری عرضه کنند .

از جمله اين صنايع دستی می توان به قالی و قاليچه ، گليم ، گبه ، خورجين ، جاجيم و ... اشاره نمود.

در تشریح اهمیت صنایع دستی باید گفت بر خلاف تولیدات ماشینی، با گذشت زمان و فرسودگی دستگاه ها نه تنها از کیفیت شان کاسته نمی شود بلکه تولید کنندگان با افزایش مهارت و به کارگیری خلاقیت های جدید، ارزش و افزوده بیشتر ایجاد می کنند.

صنایع دستی با قابلیت های ویژه خود از جمله عدم نیاز به سرمایه گذاری زیاد و امکان ایجاد و توسعه آن در مناطق روستایی می تواند نقش مهمی در اشتغال جوانان روستایی و توسعه روستاها ایفا کند.

صنایع دستی از آن نظر که نمود بسیار روشنی از ماهیت، فرهنگ و هنر اقوام مختلف ایرانی و پنجره ای به تاریخ گذشته این ملت است از قابلیت لازم برای تبدیل شدن به یکی از جاذبه های برتر صنعت گردشگری برخوردار است.

صنایع دستی عشایر استان کهگیلویه و بویراحمد همانند دیگر عشایر ایران از جایگاه ویژه ای برخوردار است و چون دامپروری و پرورش دام یکی از محورهای اصلی زندگی آنهاست.

پشم و موی حاصل از طریق دامداری به مصرف تهیه و تولید صنایع دستی و دستبافت های متعددی می گردد که عشایر این خطه می توانند علاوه بر مصرف شخصی، بخشی از آنها را به عنوان صنعت دستی به جامعه غیرعشایری عرضه کنند.

صنایع دستی به دلیل برخورداری از از بار فرهنگی و دارا بودن جنبه های هنری می تواند عامل ترویج عناصر فرهنگی در نقاط مختلف کشور و حتی فراسوی مرزها باشد.

استان کهگیلویه و بویراحمد با توجه به متنوع بودن صنایع دستی آن می تواند به عنوان مهمترین عامل برای کشف، جذب و پرورش جوانان خلاق، هنرمند و همچنین تشویق و ترغیب سرمایه گذاری بخش خصوصی به منظور حضور در این بخش به ویژه برای ایجاد بازارچه های صنایع دستی سیاست گذاری در راستای فروش و صادرات کالاهای خود باشد

شرایط محیطی به همراه طبیعت بکر که در زندگی عشایری این وادی نقش مهمی ایفا نموده است و همین امر موجب شده است که لوازم اولیه ریسندگی و بافندگی قالی و گلیم بافی و دیگر صنایع دستی از همان قدیم الایام رونق بگیرد. اگر بخواهیم به این تاریخ کهن و ریشه دار نظری بیفکنیم به وضوح می بینیم که در ایام بهار با چیدن پشم گوسفندان و سوار کردن آنها بر دوک ریسندگی و سپس سپردن به رنگرزی های محلی زمینه برپایی دار قالی را مهیا می نمودند.

فاصله گرفتن از تاریخ سراسر شعور و احساس آباء و اجدادی در زیر چرخ های ماشینی به معنای محو شدن گره های صنایع دستی است که از نظر کیفیت و مرغوبیت کالا بر همنوع خویش در فرش ها و منسوجات دستی رجحت و برتری دارد و این جایگاه منحصر بفرد ایالات و عشایری مناطق زاگرس نشین و بخصوص کهگیلویه و بویراحمد کاملا مشهود است.

به هر حال؛ در زمانی که بیکاری به عنوان معضلی فرآگیر در جامعه بخصوص در کهگیلویه و بویراحمد بیداد می کند می توان با اهمیت دادن بیش از پیش به این موضوع و تخصیص و اعتبارات لازم  ولو اندک ضمن رونق بخشیدن به صنایع دستی این مرز و بوم  هزاران جوان بیکار را از سر درگمی رهایی بخشید.

انتهای پیام /