به گزارش پايگاه خبري تحليلي چهارفصل، نگین دادخواه تنها دارنده مدال برون مرزی در اسکیت سرعت در گفتگو با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا گفت: روند اسکیت حرفه ای سرعت برای من از سال 1383 شروع شد و به خاطر اعزام برون مرزی و فعالیت های تیم ملی در مسابقات جهانی بود که به صورت حرفه ای وارد این رشته شدم و با تست در اردوی تیم ملی، افتخار پوشیدن لباس این تیم را کسب کردم که تا امروز نیز ادامه داشته است.

مدال آوری ام در آسیا خیلی سخت بود

دادخواه در رابطه با نحوه دریافت مدال خود در مسابقات آسیایی اظهار داشت: طلسم شکستن و کسب مدال برای من به عنوان اولین مدال آور ایران در این رشته بسیار سخت بود؛ چرا که در آن برهه از زمان اتفاقاتی دست به دست هم داد تا شرایط را هر چه بیشتر سخت کند. هم چنین پس از کسب عنوان سومی ام، متاسفانه با تغییر رئیس فدراسیون بنا به دلایل نامعلومی که تاکنون مشخص نشده است؛ باعث شد تا رئیس وقت برکنار شود و ناهماهنگی های بوجود آمده هر چه بیشتر آب در آسیاب مشکلات اسکیت بریزد؛ این موضوع سبب شد روند رو به رشد من، تبدیل به یک سیر نزولی شود تا آن جا که در سال 2008 با یک اختلاف فاحش نسبت به رتبه ی قبلی که در آسیا به دست آورده بودم، رتبه ششم را کسب کردم.

وی در رابطه با نتیجه گیری های مناسبی که در سال جاری داشته است؛ عنوان کرد: بعد از اتفاقات ناگواری که برای اسکیت در سال های اخیر افتاد؛ خوشبختانه مدیریت جدید فدراسیون تصمیم به این گرفت تا با بهره گیری از زیر ساخت و استفاده از پیست هایی که بعضا بدون استفاده در حال تخریب بودند و هم چنین فعال کردن زیر مجموعه های اسکیت بتواند کمک شایانی به این ورزش بکند. فدراسیون در ادامه با برپایی لیگ های کشوری در رده های سنی مختلف از نونهالان تا بزرگسالان که به صورت مداوم در حال برگزاری است توانسته به کسانی که تعداد آنها نیز کم نیست کمک کند تا روند فعالیت حرفه ای خود در این رشته را ادامه دهند.

وزارت ورزش و سازمان تربیت بدنی توجه لازم را به این رشته ندارند/ملی پوشان اسکیت سرعت حقوقی دریافت نمی کنند!

دارنده مدال آسیایی در پاسخ به این سوال که آیا فدراسیون پاسخ مطلوب به نیازهای اسکیت را داده است یا خیر؟ گفت: متاسفانه فدراسیون توانایی برطرف کردن حداقل نیازهای ما را هم ندارد؛ این موضوع به دلیل این که در مدیریت  کلان ورزشی کشور، مثل وزارت ورزش و سازمان تربیت بدنی توجهی نمی شود؛ بیشتر نمود پیدا می کند. بودجه ی اندکی که برای این رشته با زیر شاخه های فراوانی که دارد تخصیص یافته سبب شده است اسکیت نتواند در مقابل کوهی از مشکلات عدیده، کمر راست کند؛ مشکلاتی اعم از عدم وجود یک پیست استاندارد، تجهیزات لازم و استاندارد، عدم حقوق دریافتی برای ورزشکاران رشته اسکیت که  جزء ورزش های رکوردی است.

جذب اسپانسر هم به دلیل نو پا بودن و عدم حمایت رسانه ها از مسابقات و رویداد های این رشته این رشته بعضا با کندی پیش می رود یا اصلا این اتفاق نمی افتد. ملی پوشان اسکیت سرعت جدای این که حقوقی دریافت نمی کنند؛ در حال حاضر در پیست های خصوصی که هزینه آن را شخصا پرداخت و تمرین می کنند. این در حالی است که در رشته های دیگر، از جمله اسکی، ملی پوشانشان، هیچ گونه هزینه ای بابت تمرین در هیچ یک از پیست های ایران  پرداخت نمی کنند.

درگیری ذهنی ملی پوشان  برگرفته از هزینه های سنگین اسکیت

ملی پوش اسکیت سرعت در رابطه با مشکلات عدیده ملی پوشان  گفت: هزینه های سنگین از جمله خرید ماهیانه  حدود 800 هزار تومانی چرخ در این رشته برای ملی پوشان باعث شده تا درگیری ذهنی ایجاد شود؛ همین امر در تمرینات ما تاثیر گذار بوده است تا آنجا که برای رفع نیاز ها، خود من، با تمرین دادن تیم های مختلف، نیازهای ورزشی خود را برطرف می کنم؛ملی پوشان باید تمام تمرکز خود را برای تمرین معطوف کنند؛چون با کمبود امکانات،برنامه تمرینات تیم ملی با مشکل مواجه می شود.خانواده ام نیز تا حد معقول، می تواند کمک کند. به عنوان مثال پیست های آسفالت که به صورت غیر استاندارد طراحی و ساخته شده اند در روند تمرینات ما تاثیر منفی به سزایی داشته و هم اکنون نیز دارد؛ همین امر سبب از بین رفتن چرخ های اسکیت می شود. کوچکترین خوردگی در چرخ اسکیت ما که به صورت حرفه ای فعالیت داریم باعث برهم زدن تعادل و زمین خوردن های متعدد شدیدی می شود که بعضا ملی پوشان را راهی بیمارستان می کند.

نگین دادخواه همچنین درباره عدم شرکت بانوان ملی پوش در مسابقات جهانی ، اظهار کرد: دقیقا سیاست فدراسیون درباره وقوع این اتفاق را نمی دانم ولی  ایمان دارم که مسابقات جهانی، محلی برای کسب تجربه نیست و فدراسیون باید برای شرکت بانوان در مسابقات کوچک تر، برنامه ریزی های لازمه را داشته باشد تا رفته رفته به مسابقات جهانی راه پیدا کنیم و تا نتایج مطلوبی را کسب کنیم. در ضمن باید یاد آور شد که عدم وجود منبع مالی مناسب نیز در عدو اعزام ما دخیل بوده و شاید به خاطر همین امر نتوانستیم در مسابقات شرکت کنیم.

در صورت حمایت همه جانیه از ما در سال 2018 یک پیشرفت اساسی در کاروان تیم ملی خواهیم داشت 

دادخواه گفت: تا به حال اسپانسر به معنای واقعی در رشته ما وجود نداشته؛ ولی قول می دهم اگر امکانات کافی برای ما فراهم شود در مسابقات سال 2018 کاری می کنیم که یک تکان اساسی در کاروان تیم ملی رخ دهد.

تنها دارنده مدال آسیایی در پاسخ به عدم استفاده از سرمربی زبده خارجی برای تیم ملی بانوان اسکیت اشاره کرد گفت: فکر می کنم در مرحله اول اگر مشکلات حاشیه ای که کم هم نیستند؛ برطرف شود؛ برای  اسکیت، بسیار مفیدتر از حضور سرمربی خارجی باشد. چرا که باید همه امکانات استاندارد برای کار کردن با سرمربی حرفه ای اعم از پیست، تجهیزات، روان شناس مجرب، ماساژور، پزشک تیم و  در کل یک تیم اجرایی قوی و فنی همچنین استفاده از مکمل های غذایی مناسب، فراهم شود.

حجاب انگیزه ای است برای بیشتر دیده شدن

دادخواه همچنین درباره وضعیت حجاب برای بانوان در بازی های بین المللی خاطر نشان کرد: به سبب این که فرهنگ حجاب ایرانی از دوران طفولیت با ما همراه بوده؛ مطمئنا با استفاده از حجاب در مسابقات، حس بهتری خواهیم داشت؛  اما باید به این موضوع توجه شود که در رشته ما، به دلیل رکوردی بودن، لباس نقش اساسی دارد و باید در عین حفظ حجاب از لباس هایی استفاده کنیم که نقش منفی در سرعت ما نداشته باشد. به خاطر دارم که در مسابقات کلمبیا؛ سوژه اصلی عکاسان، ورزشکاران ایرانی بودند و همین در معرض دید بودن، به ما انگیزه می داد تا با نشاط بیشتری مسابقات را ادامه دهیم.

مصدومیت مرا یک سال از ورزش حرفه ای دور کرد

نگین دادخواه با اشاره به بدترین خاطره ورزش حرفه ای خود گفت: در آخرین روز تمرینات فروردین ماه سال 89 بود که در پایان تمرینات، در حال ریکاوری بودیم؛ یکی از هم تیمی ها اشتباها تعادل خود را از دست داد و موجب شد که من با زانو به زمین بخورم؛ شدت جراحات به نحوی بود که با آمبولانس به بیمارستان منتقل شدم و بعد از ترخیص مجبور شدم تا فروردین ماه سال بعد، از تمرینات و ورزش حرفه ای  دور باشم.

وی در ادامه درباره بهترین خاطره و ارزشمند ترین لحظه ورزشی خود تصریح کرد: ارزشمندترین لحظه زندگی ورزشی من، کسب عنوان آسیایی با ساق مصدوم در سال 2006 بود؛ که متاسفانه تاکنون تکرار نشده است. در آن سال، مسابقات با حضور تمام قدرت های آسیایی که در دنیا نیز مطرح هستند، برگزار شده بود، متاسفانه من با اختلاف اندک چهل صدم، نسبت به نفر اول و هجده صدم نسبت به نفر دوم؛ در رتبه سومی آسیا قرار گرفتم. بهترین خاطره ام نیز مربوط می شود به سال 2011 که توانستم  رکورد ایران را بهبود بخشم؛ جالب است که رکورد قبل نیز در اختیار خودم بود و این بار با اختلاف دویست صدم ثانیه نسبت به رکورد قبلی رکورد جدید را ثبت کردم.

تاثیر صفحات اجتماعی در شناساندن اسکیت

صفحه اینستاگرام من از زمانی که فعال شده توانسته است به اندازه نسبتا کمی به من کمک کرده و این رشته را که تا به حال به دور از رسانه ها بوده را کمی بهتر معرفی کند.

دارنده مقام آسیایی در ادامه با اشاره به جایگاه اسکیت ایران در سطح دنیا گفت: با توجه به این که سن اسکیت حرفه ای در ایران نسبت به دیگر کشورها پایین تر است اما می توان گفت که این اختلاف، با روند رو به رشدی همراه است؛ با همه این تفاسیر ایران در همین چند سال اخیر توانسته جایگاه چهارمی در آسیا و پانزدهمی در جهان را به خود اختصاص دهد و این  با توجه به اختلاف سنی و کمبود امکانات جایگاه قابل تحسینی است. در این رشته، کلمبیا با یک اختلاف فاحش، از همه ی تیم های مطرح دنیا، بالاتر است.

بدون بودجه کافی وزارت ورزش تلاش ما عین درجا زدن است/ اول باید حمایت کافی بشود تا نتیجه مطلوب دریافت شودنه نتیجه بخواهند و بعد حمایت کنند

نگین دادخواه در بخش پایانی خطاب به مسئولان گفت: وزارت ورزش باید بودجه اندکی که به این رشته تخصیص داده را افزایش دهد و بودجه ای تعیین کند که جواب گوی حداقل نیازهای ما باشد. اگر مسابقات قهرمانی و همگانی داخل ایران را فاکتور بگیریم؛ فدراسیون حداقل باید بتواند تیم های ملی که برای مسابقات برون مرزی تلاش می کنند را ساپورت کند؛ بی شک بدون بودجه کافی تلاش ما عین درجا زدن است. باید از اسکیت هم،  مثل رشته های والیبال، تکواندو و فوتسال حمایت شود تا نتیجه مطلوب کسب شود؛در این رشته ها سرمایه گزاری و برنامه ریزی شد که شاهد درخششش هستیم.

متاسفانه موضوع نامناسب این است که مدیران می گویند: شما نتیجه بگیرید؛ حمایت از ما! در حالی که این کاملا اشتباه است؛ باید اول حمایت شود که نتیجه خوب دریافت شود؛ امیدوارم این تصور اشتباه جایش را به حمایت های بی دریغ مسئولین دهد تا ما بتوانیم پرچم ایران را به اهتزاز درآوریم.

ملی پوش اسکیت سرعت در پایان گفت: همه اتفاقات خوبی که در روند ورزشی من رخ داده را مدیون خانواده و حمایت های بی دریغ آنها هستم و امیدوارم با نتیجه گیری خوب در مسابقات برون مرزی، پاسخگوی محبت آن ها باشم.

انتهای پیام