به گزارش چهارفصل به نقل از  پایگاه خبری تحلیلی صبح زاگرس، علی مهران فر ورزشکار دهدشتی که  قهرمانی  بوکس ایران را در سابقه ورزشی خود دارد از وعده و وعید های مسئولان استان گلایه های زیادی دارد.

این قهرمان کهگیلویه و بویراحمدی در گفت و گو با خبرنگار صبح زاگرس درباره خود می گوید: من علی مهران فر متولد شهر دهدشت، دارای 16 سال سن ، یک سال و نیم سابقه ورزشی در رشته کیک بوکسینگ و بوکس، کسب مدال برنز قهرمانی کشور سال 92 اراک ، مدال طلای قهرمانی کشور و انتخابی تیم ملی نوجوانان 93 کردستان را در کارنامه خود دارم.

من با توجه به علاقه ای که به رشته های رزمی داشتم در سال 91 به باشگاه آمدم و در رشته کیک بوکسینگ ثبت نام کردم و پس از حدود شش ماه با توجه به تشخیص اساتید محترم که استعداد مرا در زمینه بوکس دانستند و مرا تشویق کردند که در رشته بوکس نیز شرکت کنم لذا وارد این رشته شدم.

با حمایت ها و تلاش های اساتیدم ، دیگر افراد باشگاه و پشت سرگذاشتن تمرینات سخت موفق شدم در مسابقات استانی شرکت کنم و در اولین حضورم در مسابقات استانی قهرمان شدم و سهمیه مسابقات کشوری را کسب نمودم .

 شکر خدا در مسابقات قهرمانی نوجوانان کشور در سال 92 در اراک نیز توانستم مدال برنز کسب کنم، و در اولین حضور کشوری ام نیز دست پر به شهرم بازگشتم .

این موفقیت باعث آغاز راه جدید و حرفه ای من در رشته بوکس گردید چون متوجه شدم که تمام حرف ها و راهنمایی های اساتیدم در طی این مسیر کاملاً درست بوده و ایمانم به خود و اساتیدم بیشتر گشت، با ادامه تمرینات و حضور مداوم در باشگاه و انجام دستورات و راهنمایی های استاد یعقوبی توانستم برای مسابقات انتخابی تیم ملی که در سال 93 در کردستان بوده آماده شوم .

با توجه به مشکلات سخت مالی خود و خانواده ام و با توجه به اینکه در حال درس خواندن بودم، با حمایت های خانواده و برنامه ریزی های اساتیدم توانستم تا حدودی بر مشکلات غلبه کنم و در تمرینات حضور پیدا کنم و در حالی که صبح ها در مدرسه و عصرها مشغول درس خواندن بودم شب ها خود را به تمرین می رساندم و حتی از فرصت های کاری که اکثراً کارگری و کارهای سخت فیزیکی بوده اند (تابستانها) در جهت تقویت روحی و جسمی خود استفاده می کردم تا گام به گام به هدفم نزدیک شوم .

 لذا با پشت سرگذاشتن همه موانع  امسال  موفق به حضور در مسابقات انتخابی تیم ملی نوجوانان کشور شدم و توانستم با کسب مدال طلا مزد همه تلاشها و تمرینات خود و حمایت های اساتیدم را دریافت کنم .

تمام این حرف ها برای این بود که شما و خوانندگان محترم شما که قطعاً دلسوزان ورزش و جوانان شهر و استانمان هستید بدانید که در این راه سخت جز خداوند ، خانواده خوبم و اساتید محترم هیچ کس دیگری هیچ حمایتی از من نکرده و پشتیبانی صورت نگرفته است .

بخش اداری چه از شهرستان و چه از استان و اداره کل ورزش و جوانان فقط در زمان اعلام نیاز وعده هایی دادند که هیچ کدام عملی نشدند و فقط پس از کسب مدال یک استقبال از من و استادم صورت گرفت اما با توجه به المپیکی بودن بوکس و سخت بودن تمرینات و کسب موفقیت در این رشته و شرایط سخت مالی و امکانات کم من و امیدهای فراوان آیا  نباید سرمایه گذاری و حمایت ویژه از من صورت گیرد و حداقل مسئولان به قول های داده شده خودشان عمل کنند.   

انتهای پیام/گ