به گزارش  چهارفصل به نقل از خبرنگار اقتصادی شبکه اطلاع رسانی راه دانا، «مایکل سینگ» مدیر موسسه سیاست خاورمیانه واشنگتن، روز دوشنبه در یادداشتی در روزنامه «وال‌استریت‌ژورنال»، نوشته است که دولت آمریکا باید با هماهنگی با کنگره این کشور از فرصت به وجود آمده به واسطه کاهش قیمت نفت، برای گرفتن امتیاز از ایران در مذاکرات هسته‌ای استفاده کند.

سینگ با اشاره به روند مذاکرات و تمدید هفت ماهه مهلت گفت‌وگوها به تلاش اسرائیل و کنگره برای تشدید فشارها بر ایران اشاره کرده و نوشته است که این گروه بر خلاف دولت «باراک اوباما»، توافق هسته‌ای را راهی برای تغییر رویه در روابط تهران و واشنگتن نمی‌دانند، بلکه برعکس، «نگران هستند که (توافق) ظرفیت هسته‌ای گسترده‌ای در اختیار ایران گذاشته و توان این کشور را برای دردسر سازی در منطقه، افزایش دهد.»

نویسنده این یادداشت با بیان اینکه دولت آمریکا باید به خواسته‌های اسرائیل و کنگره توجه کند تا از «تضعیف بیش از پیش جایگاه واشنگتن در خاورمیانه و کاهش اعتبار تحریم‌ها» جلوگیری کند، نوشته است: «اگر آمریکا به اندازه کافی هوشمند باشد، شرایط کنونی اهرم تازه‌ای را برای ایالات متحده به وجود آورده که می‌تواند از آن استفاده کند. کاهش قیمت نفت سریع‌تر از تحریم‌های جدید می‌تواند درآمدهای ایران را کاهش دهد. با این حال، به لطف پیروزی جمهوری‌خواهان در کنگره، تهدید افزایش تحریم‌ها نیز کاملا معتبر است.»

وی با بیان اینکه هر دو حزب آمریکا در برابر ایران اهداف مشترکی دارند، اما ممکن است در روش اختلاف نظرهایی داشته باشند، نوشته است: «سوال اصلی که برای سیاستگذاران ایالات متحده مطرح است، این است که چطور این فشار بر ایران را به یک توافق مناسب تبدیل کنند. اگر تحریم‌های جدید ایران را وادار به پذیرش توافق کند، اما آن توافق، توافقی بد برای ما باشد، باز هم ایالات متحده نفع چندانی نبرده است.

باید از فشار برای بهبود مفاد توافق استفاده شود.» سینگ می‌افزاید: «روشن‌ترین راهی که کاخ سفید برای نیل به این هدف پیش رو دارد، نه فقط خودداری از ارائه پیشنهادات بهتر به ایران، بلکه سخت‌تر کردن مواضع در مذاکرات و همچنین موافقت با تصویب تحریم‌های تازه در تاریخی مشخص در مقابل موافقت کنگره با تمدید گفت‌وگوها و همکاری نمایندگان با کاخ سفید برای ارائه کاهش هوشمند تحریم‌ها، است.»

در پایان این یادداشت آمده است: «در عین حال، ایالات متحده باید با فعالیت‌های منطقه‌ای ایران مقابله کند. از جمله مهمترین این موارد، اعمال فشار قابل توجه بر رژیم اسد در سوریه و تقویت "گزینه نظامی" است، تا نشان دهیم که توافق هسته‌ای مقدمه تغییر رویه ایالات متحده در سیاستش در خاورمیانه نیست.»

همچنین نشریه تحلیلی نشنال‌اینترست در گزارشی به میزان تأثیر تحریم‌های غرب بر اقتصاد ایران پرداخته و نوشته که آمریکایی ها بیش از حد، آثار تحریم‌های خود را جدی می‌گیرند.

در ابتدای این مقاله، نویسنده به تهدیدهای جمهوری‌خواهان به افزایش تحریم ها علیه ایران اشاره کرده و می‌گوید که این لحن، نشان‌دهنده بدبینی آمریکایی‌ها به نتیجه مذاکرات ایران و 1+5 است و تحقق تحریم‌های جدید، عاملی برای خارج شدن مذاکرات از مسیر سازنده خود خواهد بود.

نشنال‌اینترست به آثار تحریم‌های فعلی هم می‌پردازد و می‌گوید که محدودیت‌های اعمال شده بر صادرات نفت و تبادلات بانکی ایران، باعث بالا رفتن تورم همزمان با کاهش صادرات نفت شده است.

چند شب پیش هم روزنامه آمریکایی لس‌آنجلس تایمز نوشته بود که ایران تا سال 2011، سالانه حدوداً 95 میلیارد دلار نفت می فروخت که با تحریم‌های اعمال شده و کاهش قیمت نفت، در سال آینده سهم بودجه ایران از صادرات طلای سیاه، به 31 میلیارد دلار خواهد رسید.

مقاله‌نویس آمریکایی پس از برشمردن آثار منفی تحریم‌ها بر کار و کسب ایرانیان، به وضعیت فعلی اقتصاد این کشور می پردازد و می‌گوید «صندوق بین‌المللی پول پیش بینی کرده که اقتصاد ایران در سال 2014، رشدی 2 درصدی خواهد داشت که این رشد مرهون صادرات غیرنفتی، صیانت از ذخائر ارزی و رشد تولید داخلی است.

 کاهش قیمت نفت  بنا بر نظر کارشناسان و متخصصان روشی برای کاهش قدرت سرمایه ای و اقتصادی جمهوری اسلامی باهدف امتیاز دادن در مذاکرات صورت گرفت. بعد از این کاهش قیمت برخی از  روزنامه ها و رسانه های معاند خارجی به طور گسترده به این موضوع پرداخته و خواستار استفاده طرف های غربی از این به اصطلاح"فرصت" شدند.

اما باید توجه داشت که جمهوری اسلامی به دلیل داشتن منابع  طرفیت های مختلف در داخل کشور از جمله، معادن و صنایع مختلف، بدون شک نیازی به نفت نخواهد داشت و دیر و زود نیز این اتفاق باید رخ دهد. ثروت های عظیمی که در درون کشور وجود دارد ما را به نفت بی نیاز خواهد کرد و با استفاده صحیح از این سرمایه ها تولید کشور به سمتی خواهد رفت که حتی برخی کشورها نیز به ایران وابسته شوند همانطور که در حال حاضر نیز تعدادی از کشورهای همسابه و حتی کشورهای غربی به تلیدات ایران و ظرفیت های موجود در ایران وابسته اند و لذا مسئولان با کمی دقت می‌توانند از این فرصت به نفع جمهوری اسلامی استفاده کنند.

سیاست های اقتصاد مقاومتی بدون شک راهگشا خواهد بود و اقتصاد را از وضع فعلی آن خارج می کند.  استفاده از سرمایه اجتماعی،‌ بکارگیری توان داخل و ارائه تسهیلات به تولیدکنندگان در سایه تبعیت از سیاست های اقتصاد مقاومتی ما را از وابستگی به نفت نجات خواهد داد و تنها نیاز است که در این راستا عزم جدی به همراه برنامه ریزی منسجم شکل گیرد.

انتهای پیام/گ