رسم و رسوم زیبای استان کهگیلویه و بویراحمد که همواره صفا، صمیمت، یکرنگی و مردانگی مردمان این دیار را به نمایش می گذاشت با گذشت زمان به تدریج کمرنگ شده و با تقلید از برخی فرهنگ های غربی اندک اندک به ورطه فراموشی سپرده می شوند.

زماني در استان کهگیلویه وبویر احمد ازدواج آن چنان ساده برگزار می شد و میهمانانی که از سوی خانواده داماد یا عروس دعوت می شدند در خانه ای که صفا و صمیمیت در آن موج می زد حضور می یافتند.

آغاز زندگی ساده زیر یک سقف

در کهگیلویه و بویراحمد رسم بود؛ هر چند مخارج پذيرايي از هر دو خانواده به عهده داماد بود. و در انتهاي شب خانواده داماد به دنبال عروس خانم مي رفتند و او را با خود به خانه داماد مي بردند تا آن ها زندگي خويش را كه معمولاً با خانواده پدري داماد در يك خانه بود آغاز کند برایشان جدایی از خانه پدر عار بود و آن را یک کار زشت می دانستند.

اما اكنون ديگر كمتر ديده مي شود جشن عروسي در خانه برگزار شود و اگر مراسم در خانه هم باشد، به زعم خانواده ها اين خانه، ويلا يا باغي است كه در آن عروسي ها به صورت مختلط برگزار مي شود تا كمتر از سوي مسئولين مورد نظارت قرار بگيرد.ديگر در شرايط فعلي اگر كسي در ويلا و يا باغ عروسي بگيرد و همه زنان و مردان با هم مختلط باشند و به قولي محرم و نامحرمي در كار نباشد، باكلاس ترين  و روشنفكرانه ترين عروسي است.

بدهی های که بعد از عروسی به گردن داماد می افتد!

در کهگیلویه و بویراحمد رسم بود؛دختر با جهازی ساده و شیربهایی که برای او تعیین می کردند وارد خانه بخت شود،توقعات زیاد نبود نه از فرش ماشینی، ماشین های مدل بالا، جاروبرقی، یخچال سای بای ساد،تلویزیون های تمام تخت و مبل های میلیونی و غیره .....خبری نبود، ساده و بی آلایش یک زندگی را آغاز می کردند.

اما  اینک  در این استان رسم و رسومات با ارزش روزگاران نه چندان دور رو به فراموشی سپرده شده و براي همين بايد بهترين و جديد ترين مدل لباس عروس سفارش داده شود، بهترين ماشين مدل بالا حالا اگر فاميل داشت و يا نه از ديگران كرايه كرد و به گرانترين سبك و شيوه و مدل تزئين شود، بعد نوبت به آتليه عكاسي و مدل هاي عكس براي بهترين شب زندگي و بهترين خاطره براي دو فرد مي رسد.

بايد آتليه اي باشد كه در آن تمامي عكس هاي فانتزي به شيوه جديد چه غربي،چه شرقي آن ديده شود. تا مبادا عروس از قافله تمدن عقب بماند و بگويند چه عقب مانده. تازه بايد كارت عروسي تهيه شود تا ديگران را وقتي به عروسي دعوت مي كنيد بگويند چه كارت عروسي زيبايي، كارت عروسي‌ای كه شايد فقط تا شب عروسي در خانه هاي ديگر دوام بياورد و بعد نصيب سطل زباله ها شود.

غذاهای رنگارنگ

در کهگیلویه و بویراحمد رسم بود؛به هنگام سرو غذا سطل و آفتابه ای که نمادی از فروتنی و مهمانوازی اقوام لر داررد جلوی میهمان ها می گرفتند  تا دست های خود را بشویند،رفته رفته این سنت هم کنار رفت،تا جایی که حتی عده ای هم حتی برای غذا خوردن هم دستانشان را نمی شویند.

یک نوع غذا بود کسی گلایه ای نداشت شور بود یا بی نمک،کم بود یا زیاد از غرغر خبری نبود،که غذا بد بود خورشتش کم بود و فلان و فلان..، اما حالا با تنوع غذاهایی که وجود دارد،حرف می زنند که خود صاحب مهمانی شرمش می شود. نوبت به غذا، شيريني، شربت و نحوه پذيرايي از ميهمانان مي رسد. متأسفانه در این نوع عروسی ها انواع غذا پخته می شود تا مبادا کسی به غذا ایراد بگیرد،اما نمی دانند که داماد این هزینه ها را از کجا آورده است؟

یک شب که هزار شب نمی شود؟

در کهگیلویه و بویراحمد رسم بود؛که عروس را تا خانه بخت با دست زدن همراهی می کردند خبری از نوار و رقص نبود، بوق و کرنا هم نبود. ولی مهمترین نکته در عروسی های جدید رقص و موسیقی است که تا پاسی از شب ادامه دارد و به خاطر مختلط بودن این جشن پسر و دختر محرم و نامحرمی را کنار می گذارند تا بلکه یک شب هم که شده به آنان خوش بگذرد،بعد هم بحث مسائل شرعی پیش می آید می گویند یک شب که هزار شب نمی شود.

واقعاً در کهگیلویه و بویراحمد و یا استان های دیگر ایران اسلامی چه چیزی رسم بوده،الان چه چیزی رسم شده است؟ چقدر در زندگی به سنت ها احترام می گذاریم و یا به آن ها عمل می کنیم،رسم و رسوماتی که در عصر حاضر باید اینقدر به دنبال آن ها بگردیم تا شاید اثر کوچکی از آن ها پیدا کنیم.

منبع:(ایل بانو)

انتهای پیام/م.ن