یکی از برنامه های عبادی صحابه پیامبر سکوت و تفکر در مسجد بود.

یکی از آداب و آیین عرفای بزرگ در خانقاه ها و اماکن عرفانی خود، مکان هایی بود که شخص اوقات خود را به فکر و سکوت سپری کند.

در بعضی معابد دیگر ادیان، سکوت و فضای آرامش زا و لذت بخشی وجود دارد که شخص را به خود متوجه می کند و باعث انس و ارتباط بهتری با معبود می شود.

استادی داشتم در اعتراض به بعضی سخنرانان و مداحان که فرهنگ غلط صلوات با صدای بلند را تبلیغ می کنند، می گفت اینکه در روایات گفته شده صلوات بلند بفرستید،مقصود فریاد نیست، بلکه مثل حالتی که سوره حمد در نماز صبح را می خوانید. فریاد دور از شخصیت مومن است.