به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل؛ سال 1386 به عنوان روزی مبارک با کلنگ زنی ورزشگاه آزادی یاسوج پیوند خورد تا بعد از چندین سال کش و قوس بالاخره با تحمل هزینه های ملی در سال 1394 افتتاح گردید. استان کهگیلویه و بویراحمد از لحاظ توسعه جزو استانهای کمتر توسعه یافته است که از لحاظ زیر ساخت های ورزشی کماکان در حالت مضیقه بسر می برد و جوانان این مرز و بوم برای پیشرفت در ورزش بدلیل نبود جا و مکان مناسب در وضعیت خوبی بسر نمی برند.

حال  بعد از چندین سال چشم انتظاری ورزشگاه آزادی می تواند تا حدودی جوابگوی خواسته های بحق جوانان این دیار باشد تا با رشد سرانه ورزش در سطح استان، مردم ورزش دوست این دیار به آینده ورزشی استان کهگیلویه و بویراحمد امیدوار گردند.

قریب به سه سال از افتتاح ورزشگاه آزادی یاسوج  می گذرد و تنها چیزی که هنوز به خود ندیده رد پای ورزشکارانی ست که برای انجام فعالیت های مربوطه ناکام مانده اند. این ورزشگاه دکوری تا به حال نتوانسته است آمال و آرزوهای مردمان سرزمین چهارفصل را برآورده نماید و امروز به یکی از موارد چالش برانگیز این منطقه تبدیل شده است.

چه کسی باید از احوالات جوانان آواره در کوچه های  بی همدمی خبردار شود تا به این مهم دست بیابد که انرژی های فعال و در حال پویش جوانان یاسوجی به علت سهل انگاری متولیان امر به صورت خیلی  ارزان هدر رفت می شود. آیا اداره ورزش و جوانان استان به عنوان متولیان امر تا به حال جوابگوی مطالبات بحق مردم ورزش دوست یاسوجی بوده و اگر بوده آیا  فریادهای ساکت شده در پشت دیوارهای ورزشگاه آزادی در یاسوج را شنیده اند!

هزینه کردن هنگفت برای مکان های ورزشی که از سرمایه های ملی نشات می گیرد در زمان بهره برداری می تواند در طول زمان نقش درآمدزایی و مثبت اجتماعی را برای برون رفت از آسیب های اجتماعی به ثمر نشاند و این موارد محسوس در بطن اجتماع می تواند از میزان اتلاف وقت بکاهد و در مقابل میزان سرمایه گذاری در بعد اجتماعی و اقتصادی را افزایش ببخشد.

به هرحال؛ به نظر می رسد افتتاح ورزشگاه آزادی در سال 1394 نه تنها در روند رو به رشد سرانه ورزشی استان مفید واقع نشده است بلکه با راکد ماندن این همه سرمایه های هزینه شده برای این ورزشگاه، در نوع خویش ظلمی نابخشودنی ست که متولیان امر باید در برابر این مردم چشم انتظار جوابگو باشند .

انتهای پیام /