به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل؛ هنوز فریاد محمدرسول الله کربلای 4 مورخه 5 دیماه 1365 در گوش فلک به نجوا می نشیند تا دریادلان بیقرار سپاه توحید سند میهن پرستی و ولایت مداری را به تصویر بکشانند. شاید کمتر کسی باور می کرد که کربلای 4 همان کربلای عاشورای حسینی است که کاروان ابی عبدالله را غل و زنجیر نموده و به اسارت می برند.

اینجا در کنار نهر علقمه پرستوهایی سبک بال دل به امواج خروشان اروند سپردند تا بر تلاطم جور زمانه فائق آیند و در سفری عارفانه آیه شریفه "ولاتحسبن الذین قتلوا"  را به صورت عینی و عملی اجرا نمایند.

در این روز شهادت خیز غواصانی دل به دریا زدند تا راه رهایی از اروند را با توکل به ذات باریتعالی وا نمایند و چهره کریه و پلید بعث منحوس را به نمایش بگذارند. خائنین خودفروخته می دانستند که لشکر حیدر کرار امان دشمن زبون را بریده و نای نفس کشیدن را از مزدوران زمان سلب نموده است.

چه بسیار رعنا جوانانی در این وادی نورالی الله به سوی معبود شتافتند تا داستان شاهدان سرمست از جام ولایت را برای نسل های بعد از خود به بطن تاریخ بکشانند. آنانکه راه چاره جویی و رهیدن از بن بست پلیدان روزگار را در زیر فواره های خون آتش به قصه "عندربهم یرزقون" پیوندی ناگسستنی زدند.

از تاریخ عملیات کربلای 4 تا حال بیش از سه دهه می گذرد و هنوز اسیران دربند قصه عاشورایی در نقش غواصان شبگرد زنده دل، دست بسته به کشور بر می گردند تا به جامعه بفهمانند دست بسته جان دادند تا امروز در مقابل خائنین و فتنه گران زمانه دست بسته و لب فروهشته نمانیم.

چه زیبا تقارنی است حماسه کربلای 4 تا حماسه 9 دی به فاصله چندین ساله ولی در متن همان جریان فتنه و خیانت کاران به نظام که باز با همدستی مجاهدین خلق آن زمان و بازماندگان امروزی شان  نقش یک بام و دو هوای را برای کشور شهیدان آرزو می نمایند.

باشد ما بازماندگان از صحنه های جنگ تحمیلی به پاسداشت فداکاری ها و جانفشانی های این عزیزان لحظه ای از دشمنان خارجی و داخلی غفلت نمانیم وگرنه باید در مقام این شهیدان جان برکف و خدای شهیدان پاسخگوی اعمال به نیات خود باشیم.

انتهای پیام /