به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل؛ این روزها تحصیلات به یکی از ابتدایی ترین مهارت های یک فرد در جامعه تبدیل شده است که هر انسانی در راستای پیشرفت خود آن را یکی از ملزومات خود می بیند به طوری که پله های ترقی را یکی پس از دیگری طی می کند. اما این روزها گرایش به علوم مهندسی، مشتاقان خود را از دست داده است و در عوض رشته های پزشکی جای خالی این اشتیاق را برای تحصیل کردگان ایجاد کرده است.

اما حرکت این مشتاقان علم و دانش از مرزهای علوم مهندسی به میدان علوم پزشکی خود مفعول برخی از حرکات، تصمیم گیری ها و عملکردهاست که زمینه ساز این مهاجرت شده اند. از این دلایل در ابتدا باید به این نکته اشاره کنیم که خروجی علوم مهندسی که خود مبلغ همین علوم میان مقاطع پایین تر هستند به این مهم دست نیافته اند که بخواهند آن را تبلیغ کنند.

مهندسان برق، مکانیک، عمران، شیمی و... خود را در دایره ای مبهم یافته اند که هیچگونه خدمات دهی و فرصتی از سوی جامعه برای آنان ایجاد نشده است و به زبان ساده تر هر آنچه که از علوم مهندسی را در ذهن خود ساخته و پرداخته بودند به یکباره و با ایجاد رکود در این حوزه، با شکست مساوی دیدند. از سوی دیگر مزایایی که علوم پزشکی برای تحصیلکردگان خود در نظر گرفته بود باعث شد که علوم پزشکی به سلطان علوم در ایران تبدیل شود و در کنکورهای اخیر بیشترین داوطلب را از آن خود نماید و به سمتی حرکت کند که حتی تحصیلکردگان علوم مهندسی را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد و باعث حرکت آنها به سوی علوم پزشکی شود که این موضوع اگر چه خیلی عادی به نظر می رسد اما خود زمینه ساز فاجعه ای در آینده نزدیک برای کشورمان ایران خواهد شد.

خالی شدن کشور از مشتاقان علوم مهندسی، اولین تاثیری که خواهد داشت این است که بزودی باید دانشگاههای مهندسی را در رده لیسانس تعطیل کرد و به فکر تبدیل آنها به دانشگاهی در زمینه علوم پزشکی خواهیم بود. در گام های بعد و در سال های آینده نیز با پیری صنعت کشور و عقب ماندگی در حوزه تکنولوژی های صنعتی خواهیم بود که ممکن است یکی از نقاطی شود که باعث حرکت رو به عقب و فرسایش صنعتی شود.

از سوی دیگر این موضوع باعث میشود که چند سال آینده، کشور جامعه ای بدون مهندسان را تجربه کند که اکثریت مهندسان آن رو به سوی علوم پزشکی کرده اند و برای جبران کمبودهای علوم مهندسی پا به عرصه علوم پزشکی بگذارند و به قول معروف روی علوم مهندسی را سفید کند.

حال اما درمان در شرایط فعلی چیست!؟ مهمترین مشکل کشور که چنگ خود را بر پیکره کشورمان ایران انداخته است و هر روز مجرای تنفس جوانانش را تنگ تر می کند را بیکاری عنوان کرد که یکی از راه های آن اشتغالزایی است. از سوی دیگر اقتصاد مقاومتی که نام سال جاری را به خود مزین کرده است و از منویات مهم رهبر معظم انقلاب است که هنوز بر جای مانده است چرا که یکی از مسائلی است که اقتصاد کشور را از وابستگی به نفت منفک می کند و کشور را در ریل پیشرفت قرار می دهد.

نگاه دیگر به این موضوع می گوید که به تناسب خروجی از دانشگاه باید ورودی جهت به کار بستن این فارغ التحصیلان داشته باشندکه این موضوع در حیطه علوم مهندسی مغفول مانده است و به جرات می توان گفت اکثریت فارغ التحصیلان بیکار از میان رشته های مهندسی هستند که باید در این خصوص برنامه ریزی انجام گیرد.

اینها برخی از دلایلی هستند که می توان برای نیاز به فعالسازی حوزه صنعت برشمرده ایم و این نیازمند تدبیر مسئولان برای برنامه ای جهت پیاده سازی هست که هم اقتصاد را سازمان دهد و هم پیشرفت صنعتی و اشتغالزایی را که به هم وابسته اند حل نمی کند.

انتهای پیام/