به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل؛ روز 29 بهمن ماه 96 به عنوان قیام مرگ علیه مردمان دیار زاگرس نشین همواره در تاریخ زمان ثبت و ضبط خواهد شد. هنوز در باورها نمی گنجد که آن صبحدم دلزدگی را با چه واژه ای باید تفسیر نمود تا دلهای سراسر آلام و پر از درد مردم بازمانده از این قافله مرگ تسکین ببخشیم.

 پرواز با بالهای آهنین پرنده ای تا اوج بی نهایت و رسیدن به منتهی الیه زندگی در این سرای فانی قصه غم انگیزی است که این روزها به ماتم افتاده است. پرواز از مهرآباد و رسیدن به دنیای بی مهری ها و رهیدن از این دنیای فانی، داستانی است از جنس هزاران دردهای ناگفته که نمی دانیم تقصیر آن را گردن طبیعت بگذاریم یا مسوولانی که از بار مسولیت آن فرار می کنند!

پرواز شماره ۳۷۰۴ هواپیمائی آسمان در تاریخ ۹۶/۱۱/۲۹ با تعداد ۶ نفر خدمه پروازی (خلبان، کمک خلبان، ۲ نفر مهماندار و ۲ نفر نیروی امنیت پرواز) و ۶۰ نفر مسافر(۵۹ نفر بزرگسال و یک کودک) برابر برنامه پروازی از فرودگاه مهرآباد تهران در ساعت ۰۸:۰۵  به پرواز درآمد و پس از گذشت حدود یک ساعت و ۲۵ دقیقه از آغاز پرواز، مکالمه مابین خلبان هواپیما و برج مراقبت فرودگاه یاسوج قطع گردید و هواپیما در حوالی ۹ مایلی شمال فرودگاه یاسوج دچار سانحه شد.

بر اساس نقشه‌های عملیاتی کمترین ارتفاع مجاز در مسیر پروازی W۱۴۴ که هواپیما در آن مسیر قرار داشته‌است ۱۷۰۰۰ پا بوده‌است. چنانچه هواپیما دچار وضعیت اضطراری گردد، ارتفاع ۱۵۵۰۰ پا به عنوان حداقل ارتفاع مجازی که هواپیما می‌توانسته در شمال فرودگاه کاهش ارتفاع داشته باشد.

طی سه سال اخیر در فرودگاه یاسوج سرمایه‌گذاری زیادی صورت‌گرفته و علاوه بر تطویل باند پروازی و جمع‌آوری موانع متعدد در اطراف آن، دارای دستگاه کمک ناوبری NDB عملیاتی بوده و دستگاه کمک ناوبری DVOR/DME نیز در فرودگاه نصب گردیده و اقدامات لازم برای بهره‌برداری از آن برابر با مقررات ایکائو انجام شده است.

مطابق دستورالعمل‌های شرایط اضطراری، همزمان با اطلاع رسانی به کلیه مراجع و مبادی ذیربط، کمیته تجسس و نجات در مرکز کنترل فضای کشور و مرکز مدیریت بحران در سازمان هواپیمایی کشوری، ستاد مدیریت بحران در استان‌های تهران- فارس- اصفهان و کهگیلویه و بویراحمد تشکیل شد و تیم هماهنگی تجسس و نجات به منطقه عازم گردید. هم‌زمان، هماهنگی‌های لازم به منظور اعزام ارگان‌های کشوری و لشگری مورد لزوم به منطقه، اعزام هواپیمای شناسایی، بالگرد و پهپاد بمنظور تصویر برداری و جستجوی نقطه‌ای منطقه عملیاتی سانحه و تشکیل تیم تخصصی ویژه بمنظور بررسی و پایش اطلاعات ماهواره‌ای و تصاویر منطقه از دیگر اقدامات در این مرحله بود.

گام مهم بعدی، تعیین نقاط احتمالی سقوط هواپیما بود که با تشکیل جلسه RCC و مدیریت بحران هوایی و مصاحبه با شاهدان عینی، افراد محلی آشنا به ارتفاعات منطقه و نیروهای انتظامی محل و تکنیک‌های فنی و تخصصی، سه موقعیت تقریبی محل برخورد هواپیما در ساعت ۰۵:۳۰ دقیقه بامداد دوشنبه مشخص و اعلام شد. بالگردهای موجود در محل بر اساس موقعیت‌های سه گانه پیش‌بینی شده به جستجو در محل پرداختند.

نقطه نهایی در ساعت ۱۹:۰۰ روز دوشنبه با استفاده از تصاویر دریافت شده از پهپادها، گرافهای مخابراتی ایرانسل و استماع رویه های پروازی خلبان و تقلیل سه موقعیت به یک موقعیت، تعیین (پلات) شد و نقشه‌های مربوط به موقعیت نهایی چاپ و خلبانان وسائل پرنده در خصوص نقطه نهایی تخمین زده شده توجیه شدند.

دو فروند هواپیمای نیروی هوایی با قابلیت مانور در ارتفاع پایین و تصویربرداری به پرواز درآمدند و در نهایت در حدود ساعت ۱۰ صبح محل سقوط هواپیما شناسایی و تائید شده و عملیات هلی‌برن نیروهای تخصصی امداد و نجات و تکاوران ارتش در ساعت ۱۴:۰۰ روز سه شنبه پس از توجیه ایشان در خصوص نحوه جمع‌آوری اجساد و در اختیار قرار دادن تصاویر جعبه سیاه توسط کارشناسان سازمان هواپیمایی کشور به محل سانحه آغاز گردید. هم اکنون کارشناسان کارخانه سازنده هواپیما و کمیته بررسی سوانح فرانسه (BEA) نیز در ایران حضور داشته و به گروه بررسی سانحه ملحق شده‌اند.

لازم به ذکر است شرکت هواپیمایی آسمان که متعلق به صندوق بازنشستگی کشوری می‌باشد، وسیله پرنده، مراکز تعمیراتی شرکت و خلبانان و عوامل فنی در زمان وقوع سانحه دارای گواهینامه‌های لازم از سازمان هواپیمایی کشوری بوده‌اند. همچنین، مطابق بررسی‌های اولیه، آغاز پرواز از فرودگاه مهرآباد با توجه به وضعیت هوای گزارش شده مجاز بوده و ارزیابی وضعیت جوی نقطه‌ای در محل سانحه منوط به بررسی دستگاه‌های ضبط اطلاعات و مکالمات پرواز است.

 ما عادت کرده ایم به درد، به غم و رفتن عزیزان و نخبگانی از سرزمین پارس که هیچگاه دلیل این همه فراق را برای ما خوب تفسیر ننموده اند. رنج نامه ای از جنس شب های دیجور و طاقت فرسای دنای غم انگیز و مه آلود که تن های از رمق افتاده عزیزان را به همین راحتی پس نمی دهد و در زیر کوه های یخی خود به ما می فهماند که قهر طبیعت نتیجه قهر بشری است که این روزها فقط و فقط به بلندی کوه دنا شکوه و گلایه دارند و طوری برخورد می کنند که انگار دنای باسخاوت برای مرگ انسانیت به پا خواسته است.

پرواز هواپیمای "ای تی آر"  در اوج آسمان و دچار سانحه آن این روزها خبر اول کشور و حتی جهانی است که نمی خواهند قبول کنند همه قصورات در این راه بر گردن طبیعت و کاپیتان نیست. نمی خواهند به خود بقبولانند که نقص فنی و یخ زدن بال های پروازی این پرنده آهنی و مه آلود کوه دنا شاید یکی از دهها نقص فنی پروازی باشد که امروز همه بدجوری از آن طفره می روند و این همه داغ و ضایعه اسفناک را به جعبه سیاهی موکول می کنند که در دنیای مجازی به سیاه نمایی می پردازد.

به هرحال؛ در دنیایی زندگی می کنیم که مرگ انسان به راحتی هرچه تمام تر با تعلقات دنیوی معامله می گردد. مرگ های جانگدازی که برای عبور از بار مسولیت در بیمه نامه و دهها موارد مخالف و مغایر با اخلاقیات خلاصه و تعبیر می شود. براستی در این بیمه نامه اعتباری که عمر انسانیت به همین راحتی به کام مرگ فرو می رود چه کسانی مقصر است و این تراژادی غم انگیز تا کی ادامه خواهد داشت؟!

انتهای پیام /