به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «چهارفصل» در روزهایی که دود غم حادثه دل‌خراش بندر شهید رجایی سراسر کشور را فرا گرفته، خبر برگزاری کنسرت در یاسوج همچون تیغی بر زخم ملتی عزادار نشسته است. این تصمیم نابخردانه نه تنها موجی از اعتراضات عمومی را به همراه داشته، بلکه پرسش‌های اساسی درباره‌ی مسئولیت‌پذیری اجتماعی و مدیریت فرهنگی در بحران‌ها را به میان آورده است.

جالب آنکه بسیاری از هنرمندان متعهد کشور در چنین مواقعی اولین کسانی هستند که برنامه‌های خود را به احترام جان‌باختگان لغو می‌کنند. اما به نظر می‌رسد در این مورد خاص، هماهنگی لازم بین برگزارکنندگان و مسئولان استانی انجام نشده است. آیا برگزاری این برنامه‌ی شاد واقعاً در اولویت است؟

ادعای تأخیر چند ساعته در برگزاری کنسرت بیشتر بهانه‌ای کودکانه می‌نماید تا پاسخی قانع‌کننده به افکار عمومی. مگر نه اینکه در فرهنگ ایرانی-اسلامی ما، ایام عزاداری احترام ویژه‌ای دارد؟ آیا این تأخیر صوری می‌تواند التیامی بر درد خانواده‌های داغدار باشد؟

این تصمیم نابخردانه که صرفاً با تاخیر چند ساعته همراه شده، نه تنها تسکینی بر آلام مردم داغدار نیست، بلکه نشان‌دهنده بی‌حرمتی به شعور جمعی جامعه است. مردم یاسوج و ایران انتظار دارند در چنین روزهای غمباری، همه برنامه‌های شاد لغو شود تا یکپارچگی ملی در مواجهه با مصیبت حفظ گردد.

سوال اینجاست آیا مسئولان استانی حاضرند برای حفظ احترام قربانیان، این کنسرت را لغو کنند؟ چرا به جای تاخیر صوری، کنسرت به طور کامل لغو نمی‌شود تا پیام همدردی یاسوج با بندرعباس واضح تر باشد؟

مردم ایران در سخت‌ترین لحظات همدلی را انتخاب می‌کنند؛ همان‌گونه که تعمیرکار یاسوجی اعلام می‌کند خودروهای آسیب‌دیده را رایگان تعمیر می‌کند. حال جای سوال است که چرا برخی مسئولان ترجیح می‌دهند به جای همراهی با این روحیه ملی، برنامه‌های تفریحی را با تاخیر اجباری برگزار کنند؟

انتهای خبر/