چهارفصل ، سید عبدالحمید موسوی؛ رفته بودم نانوایی تا برای مادرم از نانوایی غزنوی چند قرص نان بگیرم که آنجا اسلام را دیدم حالش بسیار خوب بود سیگار هم نمیکشید من متولد دوران حاکمیت تکنوکراتهای سازندگی هستم و از ان روزها چندان خاطره ای ندارم اما این چند سال آن روزها را خیلی خوب درک کرده ام خوانده ام و شنیده ام و دیده ام .

اسلام هم یکی از آن هایی است که به من کمک کرد تا گوشه ای از ان روزها را درک کنم .اسلام جوانی بود که ان روزها شبیخون فرهنگی گریبانش را گرفت شبیخونی که جز به خواست و بی تدبیری تکنوکراتهای سازندگی نبود اما به خواست خدا و اراده اهنینش و تدبیر عدالت و مهرورزی حقش را از ان روزها گرفت و امروز حتی سیگار هم نمیکشید.

از اسلام خداحافظی کردم چند کوچه بالاتر ناگهان پنجاه شصت ماشین مدل بالا که حتی اسمشان را هم نمیدانم ایستاده بودند صدای ترپ تروپ درهایشان که باز و بسته میشد حواسم را به آن ها جلب کرد یکی از آن آدمها که خیلی خوب میشناختمش درب یکی از ماشین ها را با عجله و احترام برای خانمی باز کرد پیاده که شد آن زن را شناختم فائزه بود فائزه هاشمی رفسنجانی .

راننده ماشین هم بازمانده خان و کدخداهایی بودند که شهر زیبای من یاسوج به خوبی آنها را میشناسند.

برگشتم و نانهایم رابه اسلام دادم تا به جلسه آنها بروم.

نانهایم را به اسلام دادم چیزی نگفت و حتی نپرسید کجا میروی مثل همیشه ساکت بود حتی یک کلمه هم صحبت نکرد.به درب ورودی جلسه که رسیدم نگذاشتن داخل بروم ظاهرا جلسه خصوصی بود.

خیلی دوست داشتم که من هم در آن جلسه شرکت کنم.

دوست داشتم داخل میرفتم تا به فائزه بگویم که اسلام خوب شده است و هرروز دارد به آدمهایی کمک میکند که در دوران ریاست پدرت به منجلاب فساد اعتیاد کشیده شده بودند.

دوست داشتم داخل میرفتم تا به فائزه بگویم که مردم شهر من این چند نفر نیستند.

دوست داشتم داخل بروم تا به فائزه بگویم که من تاریخ اسلام و صدر اسلام را نمیدانم ولی عایشه را خوب میشناسم.

و ای کاش میگذاشتن داخل بروم تا به فائزه هاشمی رفسنجانی بگویم که هم خودت بدان و هم به پدرت بگو که جنس مردم شهر من از جنس ۹ دی میباشد و به فائزه بگویم جای شما در همان موزه ای است که پدرت در رفسنجان ساخته است.

منبع:سایت مردم استان

انتهای پیام/گ