به گزارش چهارفصل ، فراموش نکرده ایم که آقای دکتر محمود احمدی نژاد، قبل از ورود به مسئولیت خطیر ریاست جمهوری، در پست های معاونت فرمانداری و فرمانداری و استانداری و شهرداری تهران خودش را نشان داده به طوری که لوح تقدیر و تندیس مدیریت عالی گرفته بود. با این ظرفیت و انگیزه بالا با تیمی پر انرژی و کاری موجب خدمات فراموش نشدنی شدند ولی مع الأسف ایشان دچار یک خبط و خطای تاریخی شد و اجازه داد که آقای اسفندیار مشائی خود را به رئیس جمهور ایران اسلامی سنجاق و آویزان کند و هر روز برای دولت خدمتگذار آن روز حاشیه درست کند و هر رطب و یابسی به هم ببافد و خود را به عنوان نظریه پرداز و تئوریسین و اسلام شناس جا بزند و آقای دکتر احمدی نژاد هم ساده لوحانه شخصیت نمایی او را باور کند. یک روز مدیریت حضرت نوح(ع) را زیر سؤال ببرد و روزی مکتب ایرانی را مطرح کند و روز دیگر مردم اسرائیل را تألیف قلوب کند و در روزهای دیگر تمام پستها و مسئولیت ها با سر انگشت ایشان رتق و فتق شود. در این گیرودار خردمندان امت از بی موالاتی فکری او انگشت تعجب به دندان عقل می گزیدند. تا جایی که همه می گفتند آقای دکتر احمدی نژاد مسحور و مفتون مشایی شده و کوچکترین اراده ای از خود ندارد و ایشان هم متأسفانه به زبان می آورد که من و مشایی یک روح در دو بدن هستیم.

من کیم لیلی و لیلی کیست من                                              هر دو یک روحیم اندر دو بدن
مردم فهیم از آن مرید و مرادی اختلال آور به تنگ آمده بودند و این دخالت های بی جا و تصمیم سازی ها   را فراموش نخواهند کرد به خصوص در یک سال آخر خدمت دولت سابق، تمام هم غم، جا انداختن مشایی برای ریاست جمهوری بود و حال اینکه توده مردم کمرشان زیر بار گرانی های قابل حل خم شده بود.
ما فکر می کردیم مسئولین آینده از آن حاشیه سازی ها و دخالت های بی جا درس عبرت خواهند گرفت و این روش مختل کننده را به بوته فراموشی خواهند سپرد ولی مع الوصف این خط و مشی خطر آفرین در این دولت هم دارد تکرار می شود. دخالت های بی جای آقای هاشمی رفسنجانی در کار دولت، خط مشی آقای مشایی را تداعی می کند. یک روز آقای رئیس جمهور محترم را با پیام، توبیخ می کند که چرا در جمع فلان جریان از آنها تجلیل کرده ای و یک روز آمرانه می گوید زود تر استاندارها را عوض کنید و یک روز خود سرانه اعلان آشتی به دولت غاصب کودک کش اسرائیل می کند و روز دیگر بدون سند از موافقت امام راحل برای حذف شعار مرگ بر آمریکا می گوید و به فضا سازی می پردازد و ....

آقای هاشمی!  این مملکت برای اداره امور، دارای یک سازوکار قوی تعریف شده است. سازوکاری که تاکنون علی رغم کارشکنی های دشمنان داخلی و خارجی توانسته است بحول و قوهَ الهی انقلاب اسلامی را از گردنه ها و گردونه های سخت عبور دهد که یکی از آن گردونه ها، فتنه 88 بود که توسط عده ای دنیا طلب که ملعبه دست دشمنان بیرونی مثل جرج سوروس آمریکایی بودند طراحی شده بود. باید همگی بدانیم مملکت از خط مشی دخالت جویانه مشایی مئابانه بیزار و متنفرند. کارها باید از مجاری قانونی خود به سرانجام برسد. هیچ کسی با هر ادعایی فراتر از قانون نیست. در این سازوکار رئیس جمهور دومین شخص نظامند و تابع رهبر معظم، نباید ایشان را تضعیف کرد به طوری که تلقی مردم این باشد، دولت هیچ کاره است و هرچه آن استاد ازل گفت بگو می گوید! آیا نباید ما از دخالت های نابجای اسفندیار مشایی عبرت بگیریم! البته تلقی این بنده این است که رئیس جمهور محترم زیرک تر از این است که اجازه دهد این خط مشی تنفر آمیز توسط بعضی ها در این دولت ادامه داشته باشد. مردم عزیز ایران چشم امید به دولت تدبیر و امید بسته اند و دخالت های بیجا و بی ربط را بر نمی تابند که حاشیه سازی ها آنها را از امکانات اولیه محروم کند.
در پایان فراموش نکرده ایم که امام عزیز خطاب به حضرت آقا و شما فرمودند شما دو نفر برادر بزرگ این امت هستید باید برای همه برادری کنید (قریب به این مضمون). ولی متأسفانه کار به جایی رسیده است که بی پرده می گویید: قبلا تعداد شما زیاد بود فلان رئیس دانشگاه را عوض کردید و الان باند ما زیاد است و رئیس همان دانشگاه را عوض خواهیم کرد. مردم عزیز ایران از شما توقع گفتن این منّا و منکم را نداشتند.
ترا ز کنگره عرش می زنند صفیر                                         ندانمت که در این دامگه چه افتادست
نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر                                     که این حدیث ز پیر طریقتم یادست

بدون شک اگر حدیث آن پیر سفر کرده را مثل رهبر معظم انقلاب آویزهء گوش کنیم سعادت دنیا و آخرت را برای خود به ارمغان خواهیم آورد و الّا بر اساس صنعت استدراج تدریجاً به قعر ناکجا آباد سقوط خواهیم کرد که خدای تبارک و تعالی آن روز را نیاورد.

منبع:پایگاه خبری تحلیلی قم فردا

انتهای پیام/گ