به گزارش چهار فصل به نقل از شبکه اطلاع رسانی دانا؛ توسعه یافتگی، متمدن، توسعه نیافتگی، عقب ماندگی و جهان سوم؛ بر کسی پوشیده است اینها واژگانی است که امروز بخش عظیمی از ذهن قشر نخبگانی و تحصیل کرده و یا دوستدار دانستن و فراگرفتن کشور را به خود مشغول ساخته است. فرقی هم ندارد که دانشجوی ترم یک و یا استاد تمام دانشگاه باشد. فرقی هم نمی کند در چه رشته و گرایشی به تحصیل و آموختن مشغول باشد. همه و همه کشور خود را در یک دور باطل توسعه نیافتگی و عقب ماندگی می پندارند. البته شاید بی انصافی نباشد که گفته شود این تفکر و اندیشه به نسل جدید خورانده می شود چرا که از همان آغازین کلاس ها و درس و بحث های دانشگاهی طی فرایندهای مقایسه ای عجیب و غریب مکررا فرهنگ، جامعه، اقتصاد و خانواده سنتی در برابر فرهنگ، جامعه، اقتصاد، سیاست و اخلاقیات جامعه صنعتی قرار می گیرد و اینگونه به دانشجو القا می شود که فلان کشور اروپایی برای زندگی از چه امکانات و تسهیلاتی برخوردار است و ما اینجا برای معیشت از چه ابزارها و امکانات محدودی بهره می بریم و  در یک کلام آنها مدرن هستند  وکشور تو از این قافله جامانده و به عبارتی عقب مانده است.