با روی کار آمدن دولت یازدهم و طرح موضوع اعطای سبد کالای حمایتی رایگان برای بخشی از اقشار جامعه، عدم تعلق این بسته حمایتی به برخی از اقشار کم درآمد جای بسی سئوال و تأمل دارد.

سبد کالای حمایتی رایگان در حالی از امروز در اختیار مردم قرار می گیرد که بنا بر گزارش تقسیم بندی ها و گروه بندی های موجود،  هنوز ساز و کار مشخص و حساب شده ای برای این طرح در نظر گرفته نشده است.

دلیل این ادعا را نیز می توان در تعلق این بسته به برخی از افراد پردرآمد و برعکس آن محروم ماندن برخی از اقشار کم درآمد جامعه دانست.

در این که اعطای سبد کالا می تواند به اقتصاد خانوده ها هر چند به میزان ناچیزی کمک کند در آن شکی نیست اما سئوالات زیادی برای نحوه چرایی و چگونگی این ایده مطرح است.

یکی از سئوالات اساسی، معیار تقسیم بندی اقشار جامعه بر اساس درآمد و تعلق بسته کالای رایگان به آن ها است. این که چرا برخی از اقشار جامعه مانند کارگران که جمعیتی قریب به 13 میلیون نفر را تشکیل می دهند در لیست سبد حمایتی کالای دولت قرار نگرفته اند و در عوض عده ای از کارمندان و دولتیان که حقوق دریافتی آنها به چند میلیون تومان در ماه می رسد از این بسته حمایتی بهرمند می شوند.

با مطرح شدن موضوع سبد کالا، دولت یازدهم در گفته های اخیر خود اذعان داشته که سبد کالا رایگان بوده و ربطی به یارانه و شایعات موجود حول حذف آن نداشته اما سئوالی که اذهان عموم را درگیر خود کرده ضروری بودن حساب واریز یارانه و ارائه کارت ملی سرپرست خانوارموقع دریافت آن است.  

دلایل دولت برای انتخاب گروه ها و تقسیم بندی آن ها بر چه اساسی بوده، اگر بر اساس میزان درآمد باشد که کارگران و افراد کم درآمد در اولویت هستند.

حال با این تفاسیر تکلیف کسانی که تنها امیدواری خود به این سبد رایگان بوده و تازه فهمیده اند که جزء معیارهای دولت برای دریافت این بسته نیستند، چیست.

از دیگر اشکالات این طرح نیز می تواند به یکسان بودن سبد کالا برای خانواده ها با جمعیت های متغییر است البته شاید بتوان دلیل این تصمیم دولت مردان را راحت کردن خود از مطرح شدن عدم برقراری عدالت در تقسیم منصفانه این اقلام اعلام کرد.

به نظر می رسد با این شرایط و برنامه ریزی، وزارت صنعت، معدن و تجارت باید با یک برنامه ریزی جامع نسبت به اعطای این اقلام اقدام نمایند.

انتهای پیام/گ