نظرخواهی

آیا ازعملکرد مهدی روشنفکر در توسعه شهرستان های بویراحمد، دنا و مارگون راضی هستید؟

تازه های سایت

17. شهريور 1394 - 8:46
چرا دستگاه های متولی بعد از رسانه ای شدن این امر مهم اقدامی در راستای جاری شدن حقابه زیست محیطی انجام نداده اند؟ ایا اگر صحت داشته باشد جابجا کردن ماهیها با توجه به مطالب ارائه شده درست است؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی چهارفصل،  گرفتار شدن ماهی ها در حوضچه ها ی بدون ورودی آب در اخبار استان اطلاع رسانی گردید و این حقیر از نزدیک به جنب جوش این ماهی ها در این حجم کوچک آب تصویر برداری کردم. انتظار می رفت تا با شنیدن این موضوع مهم زیست محیطی مسولین به فکر ازادسازی حقابه زیست محیطی رودخانه خروشان بشار می شدند( اما اینگار که نه اینگار). موضوع حقابه زیست محیطی: «یکی از راه حلهای موجود به منظور حفظ و ابقای اکوسیستمهای آبی اعم از رودخانه ها، تالابها و تمامی پیکره های آبی کشور با توجه به اهمیت توسعه پایدار، ارزیابی جریان زیست محیطی (حقابه زیست محیطی) است که در یک تعریف ساده این ارزیابی نشان می دهد که چه میزان آب و با چه مشخصات زمانی از رژیم اصلی و طبیعی رودخانه باید به سمت پایین دست و همچنین سیل دشت رودخانه به منظور حفظ اکوسیستم جریان یابد.

 
 
 
موضوع حقابه زیست محیطی و قوانین مربوط به آن از مباحث جدیدی است که طی دو دهه گذشته به برخی قوانین ملی و بین المللی مربوط به مدیریت منابع آب به علت خشکسالی های پی در پی وارد شده است. مرتبط ترین قوانین و تصمیمهای بین المللی در این زمینه عبارتند از: کنوانسیون تنوع زیستی، کنوانسیون حفاظت از تالابها (کنوانسیون رامسر) و کمیسیون جهانی سدها. رودخانه ها و اکوسیستم های آبی کشور به منزله سرمایه های باارزشی هستند که تنظیم آب های زیرزمینی در محیط پیرامون، تعدیل میکروکلیما، شکار، صید پرندگان آبزی و ماهیان، تأمین منابع تعلیف دام و همچنین حصیر بافی و غیره ، در گرو حفاظت منطقی از آنهاست.
 
 
 
 بدیهی است که بدون اندیشیدن به محیط زیست، بهبود و ارتقاء کیفیت زندگی انسان ها در چارچوب هر گونه هدف بهره وری از طبیعت امکان پذیر نخواهد بود و لزوم شناخت اکوسیستم ها به عنوان حساس ترین منابع جهانی که همواره با مشکلات متعدد زیست محیطی رو به رو می باشند، می تواند بنیانی ترین گام در رفع این معضلات به شمار آید. مهمترین عامل تخریب بستر رودخانه ها درایران عدم تامین حقابه زیست محیطی آنهاست. استفاده بی رویه از آب رودخانه ها برای رفع نیازها (بدون توجه به تخصیص ها ی آب)، تغییرات گوناگونی در رژیم جریان آب آنها گذاشته است و بر این اساس تفکر جدیدی در دنیا شکل گرفته که نشان می دهد خود رودخانه نیز برای حفظ اکوسیستم و اهداف مورد استفاده از آن نیازمند به آب می باشد .
 
 
 
 نحوه مصرف آب ( کشاورزی، شرب، صنعت و تفریحی(حقابه زیست محیطی رودخانه ها)) بایستی بصورتی باشد که توانایی جامعه بشری را در راستای تداوم حیات و پیشرفت در آینده نامحدود، تأمین نموده و تداخلی با ساختار سیکل هیدرولوژی و اکوسیستم های مرتبط با آن ایجاد ننماید. عدم رعایت حقابه زیست محیطی رودخانه ها، تغییر کاربری رودخانه ها، عدم رعایت حریم کیفی و کمی و زیست محیطی رودخانه ها، صید و شکار غیر مجاز، گسترش ساخت و سازهای انسانی در آبریزهای منتج به رودخانه ها و عدم اجرای طرحهای آمایش در استان از جمله چالشهای پیشرو در این حوزه می باشد.
 
 
 تصویب قانون جامع آب کشور، در راستای لزوم توجه بیشتر تصمیم گیران، سیاستگذاران و قانونگذاران کشور نسبت به لحاظ نمودن حقابه زیست محیطی در قوانین و تصمیمات مدیریت جامع کشور و ایجاد ساز و کار قانونی و روشهای استاندارد جهت تعیین حداقل نیاز آبی اکوسیستم ها و ارزیابی دوره ای نیاز آبی اکوسیستم ها و تعیین نیاز اکولوژیکی اکوسیستم های آبی پایین دست تدوین شده است. تصمیم گیران و سیاست گذاران؟؟؟؟؟؟؟؟ اندیشیدن به محیط زیست به اندازه عمر اجداد ما، قدیمی است. بقای آنها بستگی زیادی به آگاهی از آن داشته است.
 
 
 
امروزه نیز محیط زیست در شکل گیری هریک از ما نقش تعیین کننده ای دارد. زیرا رشد و نمو انسان به صورت طبیعی، در شرایط نبود محرک های زیست محیطی صورت نمی گیرد. از سوی دیگر ، تفکر علمی در مورد محیط زیست عمری به قدمت خود علم دارد. امروزه ما در آستانه تحولی عمده در شیوه برخورد خویش با مسائل محیط زیست قرار گرفته ایم و دو راه پیش روی ما قرار دارد. یکی شیوه معمول و متداول در برخورد با انها که از 30 سال گذشته ادامه دارد.
 
 
 
شیوهای که پیشرفت های بسیار اما شکست های فراوان نیز به بار آورده است که در این شیوه فقدان درک واقعیت های اساسی پیرامون محیط زیست و نحوه عمل سیستم های اکولوژیکی مشهود است. راه دوم نوید بخش حل موفقیت آمیز و دیر پای مشکلات زیست محیطی است. این راه سعی بر آن دارد که به طرف یک شالوده علمی درست حرکت نماید که در پرتو آن بتوان به مشکلات محیط زیست توجه کرد. در این مبحث دانستن مفهوم آشیان اکولوژیکی ضروری است. 
 
 
 
هرگونه گیاهی و جانوری برای زیست بهتر، یک محدوده و یک محیط مشخص را جهت زندگی دارا می باشدکه در آن فعالیت طبیعی خود را انجام میدهد که اصطلاحا به این محدوده آشیان اکولوژیکی گفته می شود. ( جابجای ماهی ها) با این مقدمه ارائه شده به نگرش، بخشی نگری مردم و مسئولین در برخورد با فعا لیت های روزمره اجتماعی، اقتصادی، و فرهنگی پی می بریم و تا زمانی که این نگرش شوم در بین ما، بخصوص مسئولین رواج دارد ره بجای نخواهد رسید. و امیدی به راه دوم( حل موفقیت آمیز و دیر پای مشکلات زیست محیطی) نخواهد بود.
 
 
 
بخشی نگری به این معنی است که هرکس تلاش دارد فقط گلیم خودش را از آب بیرون بکشد. با توجه به مطالب ارائه شده متوجه می شویم برای هر منبع آبی (سطحی و زیر زمینی) حقابه ای تعریف شده است و یا به عبارت دیگر حقابه های تحت عنوان کشاورزی، شرب ،صنعت و تفریحی برای فعالیت های روز مره بشر تعریف شده است که هر کدام از این حقابه ها، نظم و یا پیشرفتی را در راستای حفظ محیط زیست و منفعت طلبانه اقتصادی به دنبال دارد.
 
 
 
 حال جای سوال است چه دستگاه دولتی متولی حقابه زیست محیطی میباشد؟؟ آیا با توجه به کمبود حجم آب رودخانه بشار لازم است در بالای پل بشار قایق رانی راه اندازی کرد؟ (بخشی نگری و منفعت طلبانه)
 
 
 
 چرا دستگاه های متولی بعد از رسانه ای شدن این امر مهم اقدامی در راستای جاری شدن حقابه زیست محیطی انجام نداده اند؟ ایا اگر صحت داشته باشد جابجا کردن ماهیها با توجه به مطالب ارائه شده درست است؟ 
منبع:عصردنا
انتهای پیام/م.ن

نظرات کاربران

شبکه اطلاع رسانی دانا
قلم_گزینشی