به گزارش پایگاه خبری تحلیلی چهارفصل، با توسعه زندگی جمعی و به طور اخص زندگی شهرنشینی انسان در کنار کثرت مزایای شهر نشینی با محدودیت هایی نیز رو به رو شده است که این محدودیت ها را می توان بعنوان قانون یا عرف اجتماعی یا شئون زندگی جمعی از آن یاد کرد. 

هریک از اعضای جامعه نسبت به سایرین و نسبت به حکومت دارای حقوقی بوده اند که اصطلاحا آن را حقوق شهروندی می گوییم.
حقوق شهروندی یعنی برای رفاه و آسایش اعضای جامعه می بایست زیر ساختی فراهم بشود.

اینکه هر یک از تعاریف بیان شده در ابتدای بحث با مثال ساده بیان می شود، بدان جهت است که در شهر یاسوج و به تعبیر بهتر کل استان کهگیلویه و بویر احمد در عمل از جانب دولت و مجموعه های مردم نهاد چون شهرداری ها خبری از حقوق شهروندی نبوده و اختلالات ناشی از سهل انگاری مسئولان تقریبا جزیی از زندگی روزمره مردمی شده است که در برابر آن هیچ اعتراضی نمی کنند و کاملا آن را پذیرفته اند.

از چاله های خیابان ها گرفته تا نبود پارکینگ مناسب و آسفالته  و قطعی مکرر آب در برخی از منطقه ها تا قطعی برق در روزهای بارانی ویا ضعف شبکه مخابرات در خطوط اینترنت و قطعی سیستم های بانکی، از ترافیک و پارک  دوبلها در خیابان عمده فروشی یاسوج تا سه لاین پارک در بلوار عدل از پیش بینی های بعضا اشتباه در تشخیص آب و هوا تا تاکسی هایی که در روزهای بارانی فقط دربستی مسافر جا به جا می کنند، از نبود یک پمپ بنزین در محدوده مرکز شهر تا صداهای ممتد بوق خودروها از صفوف طویل در ادارت تا فاتحه خوانی های  پر ترافیک در مساجد شهر و صدای شیون و پایکوبی در ایام مختلف عزا وشادی از نزاع های دسته جمعی تا ضعف کیفیت آموزشی و خدماتی در شهر، تبلیغات  روی دیوارهای شهر  تا صدای موسیقی پاساژها و دوره گردها و تکدی گری های در سطح شهر و انتشار اکاذیب رسانه ها، خلوت شدن کافه های کتاب تا کافی شاپ های تاریک مخوف و خرابه های شهر که پاتوق معتادان و اشرار شده  است.

از باغ های بی در و پیکر شهر تا سرویس های بهداشتی عمومی که نظافت چندانی ندارند تا مشاهده نخاله ها در آبشار یاسوج و اخذ ورودی به قیمت هیچ تغییر ارائه خدماتی و ...

این ها همه نشان از این دارد مردم یاسوج هیچ حق شهروندی نداشته و همین که غذایی می خورند و نفسی می کشند برایشان کافی است.

آری اینجا یاسوج مرکز کهگیلویه و بویراحمد است همان استان که بیشترین تعداد اعزام  به جبهه، بیشترین مشارکت در انتخابات ها و راهپیمایی ها را به خود اختصاص داده و امروز  بعد از گذشت چهل سال از مرکز استان شدن مردم این شهر هیچ حقی از مسئولین و مجریان قوانین ندارند البته نه تنها یاسوج که گچساران و دهدشت و سایر شهرها نیز با همین مشکلات دست و پنجه نرم می کنند.

با کمال تاسف آری اینجا یاسوج است.

انتهای پیام/