به گزارش پایگاه خبری تحلیلی چهارفصل، در ابتدا، وقتی اولین کلنگ پتروشیمی گچساران زده شد همه چیز نوید روزهای خوب را میداد. ریشکن شدن بیکاری، صنعتی تر شدن شهر ، رونق بازار ، همه در مورد آن به بحث و ابراز احساسات میپرداختند. العان که به گذشته نگاه میکنیم شاید شور و شعف ملتی را ببینیم که انتظار چیزی شبیه به معجزه را داشتند ولی دریغ از اینکه تابحال بیش از ۱۵ سال گذشته و حتی به ۴۰ درصد  پیشرفت فیزیکی هم نزدیک نشده که نشده. البته مقاله پیش رو رو خواستم با یک مقدمه از وضعیت کنونی آغاز کنم تا بیشتر، به عمق فاجعه پی ببرید .

ما از ساخت پتروشیمی چند هدف عمده را دنبال میکنیم که شامل:

۱-برطرف نمودن بیکاری کمرشکن شهر

۲-رونق بازار و تاثیر آن جهت برطرف کردن بافت فرسوده شهر

برطرف نمودن بیکاری

شهر مظلوم گچساران با داشتن ۱۱ هزار نفر بیکار رسمی یکی از شهرهای تاپ کشور به لحاظ آمار بیکاری است، که این خود در مقابل منابع عظیم طبیعی نفت ، گاز و آب های زیر زمینی چیزی شبیه به یک فاجعه میباشد . البته مسئولین زیربط به جای حل اساسی مشکل خود پایه گذار مشکلات بعدی شدند که در مقاله بعدی در مورد اون توضیح بیشتری خواهم داد. ما وقتی به اعداد و ارقام رسمی بیکاری در شهرستان فکر میکنیم ، انتظار یک معجزه را از ساخت پتروشیمی برای مردم خود ترسیم میکنیم. بزارید خیالتون رو با مراجعه به سایت رسمی خود پتروشیمی راحت کنم. طبق اعلام رسمی میزان اشتغالزایی طرح در زمان بهره برداری ۴۰۰ نفر میباشد. بله شاید کمی مزاح آور باشد ۴۰۰ نفر اونم شاید ۱۰ سال دیگه زمانی که بیکاری به اوج خودش نزدیکتر شده.

رونق بازار و تاثیر آن بر بافت فرسوده شهر

در ابتدا وقتی به رونق می اندیشیم یاد بده بستان ها و معاملات بازار می افتیم که این خود در واقع مقدمه موضوعی است فراتر از مبحث ما، ولی باز هم نظرتون رو به همون سایت رسمی جلب میکنم طبق اعلام رسمی سایت سهامداران پتروشیمی شامل:

پس عملاً از این بازار سودی عایدمان نمی‌شود که نمی‌شود. نهایت به محدود عوارضی که شاید به اغماض نصیب شهرداری و عمران و آبادی گردد بسنده می‌کنیم.

همه این مطالب و عناوین را گفتم که خواننده گان محترم رو به یک جهت سوق دهم: آیا پتروشیمی برای شهر مفید است یا خیر؟

در کلام اول شاید همه ما میگوییم آری

ولی من حرف دیگری دارم و بحث های متفاوتی، که خبری از یک فاجعه ای بزرگتر را میدهد. مبحث جانمایی پتروشیمی گچساران و عدم توجه به مباحث زیست محیطی که شاید تنها مسئله ای بوده که تا بحال در هیچ مقاله ای به آن پرداخته نشده و به آن توجه کافی نگردیده است.

شهرستان گچساران در جنوب غربی استان کهگیلویه و بویراحمد و با مساحت ۴٫۶۸۳ کیلومتر مربع دارای آب و هوای گرم و خشک می‌باشد. دورتا دور این شهر رو تپه ماهورها و کوه فراگرفته که با توجه به پست تر بودن وضعیت سوق الجیشی شهر ایجاد یک ترپ برای گازهای سمی و گلخانه ای خواهد کرد.

پتروشیمی ها با توجه به سمی بودن گازهای متصاعد شده از آن به لحاظ علمی و اصولا در بیرون از مرزهای شهر و بعد از آن با توجه به جهت باد ساخته میشود. ولی به این نکته در پتروشیمی گچساران به هیچوجه پرداخته نشده است. بزارید با یک مثال عینی وضعیت فعلی گچساران رو شرح بدم تا با این مسئله آشناتر شوید.

پتروشیمی اراک، کاملا به اشتباه و قبل از مرز شهری و در سال ۱۳۷۲ تاسیس گردید. وزش باد در جهت شهر دودها و بخارات سمی پتروشیمی رو کاملاً شسته و در منطقه جغرافیایی پست شهر اراک حبس و گرفتار نموده. که طبق اعلام رسمی کشور این شهر  آمار بالائی از بیماری‌های ام اس و سرطان را نسبت به شهرها و استانهای دیگر داشته و دارد.

کاش میشد که مقاله امروز نویدبخش خبرهای خوبی بود ولی بنده با توجه به تجربه و شواهد و قرائن با اطمینان، خبری ناگوار از سونامی سرطان در سالهای آینده برای شهری که خودش را آماده صنعتی تر شدن میکرد می‌دهم.

*کارشناسی ارشد زمین شناسی نفت

منبع:کبنا

انتهای پیام/