به گزارش پایگاه خبری چهارفصل،  دلیل هم داشت که براش عجله کنیم؛ آخه خود صاحب باغ(ریاست محترم جمهور) بدون ریاکاری میگفت برجام را خدا آورده که گرسنگی را رفع و فقر را ریشه کن کند، با چنین توصیه ای نگهبانان باغ(نمایندگان مجلس) هم که گفتند در کار خیر حاجت هیچ استخاره ای روا نیست.

نزدیک به دقیقه ی 20 بود که ندا آمد تصویب شد؛ خوب دیگه اینجا بود که یکی گریه می کرد و دیگری کف می زد، یکی دلواپس اینکه میوه را چه کسی خواهد برد؟ دیگری مشغول دادن نشان افتخار و دیپلماسی ما هم که دیگر سر از پا نمیشناختیم به سان کودکان( همون تعبیرصاحب باغ) حلحله و شادی می کردیم و منتظر بودیم که باغ را کی وقت چیدن می رسد(البته با یه کم عجله)، ولی کودک هست دیگر زمان گرسنگی بی تابی می کند.

تا که از صاحب باغ می پرسیدیم که کودکان منتظر میوه هستند نهیبی زد و گفت اگر من صاحب باغم الان وقت چیدن نیست(میگفت وعده از خودمان است).... (شاید منظورش این بود گرچه من صاحبم ولی کدخدا که نیستم) . ایام گذشت و ما همه سبد به دست منتظر باز شدن در باغ بودیم، آخه فصل سیب و گلابی نزدیک تمام بود؛ دیگر نمیگفتن هنوز نرسیده اند بلکه میگفتن داریم آنها را بسته بندی می کنیم.

ایام گذشت تا اینکه روزی صاحب باغ مشوش شد و دیگر وعده ی میوه نمی داد. چی شده ؟ پرزیدنت ترامپ رئیس جمهور آمریکا شده و گفته این باغ و میوه هایش را آتش خواهم زد. تنمان لرزید و دیگر گرسنگی را هم فراموش کردیم و با خود میگفتیم کاش به زمان شیرخوارگی بر می گشتیم(مُردیم از گرسنگی). کودک بودیم دیگر، نمی دانستیم هنوز ترامپ باغ را ندیده است؛ اصلا به سخنان شریک دیگر باغ( اوباما )، هم توجه نمی کردیم؛ او مدام می گفت اگه ترامپ بداند که میوه ها قرار است به بازار میوه ی خودمان صادرشوند خود نگهبان باغ می شود و آن را آبیاری می کند.

اتفاقأ قبل از اینکه ترامپ وارد باغ شود نگهبانان وظیفه ی خود را خیلی خوب انجام دادند و شوربختانه در کمال آرامش، مثل آب خوردن، در کمتر از 20 دقیقه، زودِ زود چنان چاه آبی برای ثمرات بیشتر باغ درست کردند که ترامپ به تمجید از توصیه های اوباما خواهد پرداخت.

ذکر این نکته جالب است که تا زمانی که میوه ها نرسیده بودند صاحب باغ همه مسئولیت را به گردن می گرفت اما زمانی معلوم شد که قرار است میوه ها به جای دیگری صادر شوند صاحب باغ آمد و گفت درِ باغ را با اجازه ی دیگری(رهبر معظم انقلاب) باز می کردیم. ولی جناب روحانی(ای صاحب باغ)، همان گونه که خود شما هم گفته اید این مطالب روزی منتشر، و همه از جزئیات مطلع می شوند؛ سخنان رهبری معظم انقلاب خیلی نیاز به بازگشت به عقب ندارند؛ ایشان از خوشبین نبودن به مذاکرات گفتند، اینکه لغو تحریم ها باید در روند اجرایی و متن برجام باشد نه نتیجه برجام، اینکه در جزئیات برجام دخالت ندارند و مهم تر از همه اینکه نباید در روند اجرایی برجام عجله شود؛ اما آیا حال و هوای این روزای برجام(آن باغی که نرسیده کلیدش را نشان دادی)، و حتی سخنان حضرتعالی مطابق با سخنان رهبری است؟ آیا قدم به قدم برای اینکه روزی تمدید تحریم داماتو نتیجه ی برجام شود رهبری با شما هماهنگ بوده ؟

نه آقای روحانی، حافظه تاریخی ملت ایران خلاف حرف های شما را گواهی می دهد؛ چرا که سیمای شما در حافظه ی تاریخی آنها با جملاتی از جمله(مهم ترین آنها)، چرخیدن همزمان چرخ سانترفیوژ و اقتصاد و کارخانه، وعده ی صد روزه حل مشکلات اقتصادی بوسیله کلیدی که فقط درِ خانه ی دولت را باز کرد نه مشکلاتی که وعده ی رفع آنها را به ملت می دادین، افتخار به اینکه دنیای مذاکره جواب داد و تحریم ها را بالمره برداشتیم، و غیره جملات دیگری که اگر بخواهیم همه ی آنها را بگوییم از متن برجام بیشتر و قابلیت نقد بیشتری خواهند داشت. لذا به نظر آنچه علی الحال معلوم است برآورده نشدن انتظارات مردم با توجه به وعده های جنابعالی است.

حال بعد از حفر این چاه آب(تمدید قانون داماتو) برای آبیاری بهتر باغ در آمریکا و وارد کردن آفات آن در باغ مورد ادعای شما، تدبیرتان دیگر امید را نوید نمی دهد و باید به اشعار و ضرب المثل ها هم دستبرد بزنیم و اتفاقأ از زبان حامیان و دل بستگان به میوه های باغ و نه دلواپسانی که برای چنین روزی هنگام تصویب برجام اشک ریختند بگوییم : این روزها که خداوند باران رحمت را فرو فرستاده دیگر نگوییم داروگ باران... که بگوییم:

 قاصد خوشبین ما(جناب روحانی)

تماس بگیر با کدخدا

با خواهش و صد تمنا

بگو روحانیم

همان که داده دست دوستی به شما

تمام شده حرفای ما

آفت گرفته باغِ ما

مردم نپرسند حالِ ما

گوش نمیدن به حرفِ ما

فقط میگن کو میوه های باغِ ما؟

حال، تو که حلال مشکلاتی

هم کدخدا هم خانی

بگو کی میرسد گلابی؟