به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل به نقل از چرام، فرشاد رستمی در یادداشتی به موضوع بیمه آموزش و پروش پرداخت و نوشت:  

در کشور ما بیمه درمانی یکی از معمول ترین بیمه هاست که هر شخصی به سبب اطمینان، سعی برای داشتن یکی از بیمه ها دارد و ادارات دولتی نیز کارمندان خود را موظف به پرداخت بیمه می کنند که تقریبا اجباریست.

بیمه طلایی یا کاسه گدایی درد دلی که بود که چند وقت پیش برای التفات و یا توجهی اندک بروی همین سایت قرارگرفت ولی متاسفانه گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من البته آنچه بجایی نرسد فریا است.

آنجا  از وضعیت نابسامان بیمه طلایی و تنزل مقام معلم گلایه کردیم که شان معلم دراین نیست که آن همه هزینه که ماهیانه  متحمل می شود وانتظار دارد،بلکه در مطب ها و مکانهای درمانی نه تنها از وی مطالبه پول نکنند درنهایت احترام او را معالجه ودرمان هم کنند. 

اما متاسفانه تازه معلم پس از خالی کردن جیبش برای درمان ٬باید دنبال کپی کردن مدارک باشد تا در محلی خاص تحویل داده و منتظر باشد چه مقدار از هزینه های متحمل شده برمیگردد .

علاوه بر آن متاسفانه اطلاع دقیقی از نحوه محاسبه هزینه ها و موارد تحت پوشش بیمه طلایی در دست نیست.تازه از اینها گذشته در سال اخیر هزینه بیمه هر نفر را بصورت ماهیانه رقم قابل ملاحظه ای افزایش داده اند یعنی نه تنها مرحم درد نشده اند، بلکه نمک پاش هم شدند.

باهمه توصیفات گذشته، اگر هزینه ی دریافتی را بیشتر هم می کردند ولی عزت واعتبار مان در اماکن درمانی محفوظ می بود.

شاید کمتر گلایه می شد ولی از دشمنان گذشت به دوست شکایت چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم.

انتهای پیام/