به گزارش چهارفصل در فرهنگ سیاسی رفتار انحصاری مذموم و غیر قابل تحمل است همچنانی که در اقتصاد و اجتماع و فرهنگ نیز این چنین است.

انحصارطلبی آن است که مدیر و کارگزار در حوزه قدرت و اختیارش همه چیز را به خود و اطرافیانش اختصاص دهد، بدین معنا که قدرت، امکانات و دیگر امتیازات اجتماعی را به اقوام و دوستان خود اختصاص دهد و دیگران را از آن ها محروم سازد این حرکت و اقدام است که انواع مختلف مفاسد و نا شایسته سالاری را نتیجه می دهد.

یکی از موضوعات نگران کننده که در میان اطرافیان مهدی روشنفکر نماینده شهرستانهای بویراحمد، دنا و مارگون در مجلس شورای اسلامی وجود دارد نوعی تفکر انحصارطلبی یا انحصارگرایی است که می تواند پاشنه آشیل دوران چهارساله نمایندگی مهدی روشنفکر باشد.

به نظر می‌رسد برخی از نزدیکان و اطرافیان روشنفکر،وی را در یک دایره کوچک قرار داده و اجازه نمی دهند افراد دیگری به آن وارد شوند و یا حتی مهدی روشنفکر از آن خارج شود مسائلی که می‌تواند در آینده ای نه چندان دور باعث ضربه زدن به نماینده بویراحمد و دنا شود و وی را در انزوا قرار دهد.

مهدی روشنفکر خود را متعلق به همه طوایف و گروه‌های سیاسی می‌داند در زمان نمایندگی خود بارها بر این مساله تاکید داشته است اما به نظر می‌رسد اطرافیانش به وی اجازه چنین کاری را نمی دهند و حتی در برخی مواقع اجازه نزدیک شدن به روشنفکر نیز داده نمی شود؛ موضوعی که در نوع خود جالب توجه است و کمتر جایی در استان و کشور شاهد آن هستیم.

انحصارگرایی اطرافیان روشنفکر به گونه ای است که شامل موضوعات مختلفی می شود از جمله اینکه روشنفکر را در یک بن‌بست رسانه‌ای قرار داده اند و مشخص نیست به چه دلیل این شرایط را به وجود آورده اند که در این شرایط نماینده بویراحمد، دنا و مارگون می تواند نظارت و کنترل بیشتری داشته باشد.

انحصارطلبی در حوزه رسانه باعث شده است که گاهی نتوان کمترین نقدی به عملکرد نماینده بویراحمد، دنا و مارگون وارد کرد که در این صورت با اتهامات عجیبی مواجه خواهید شد.

انحصارگرایی تنها به حوزه رسانه مربوط نمی شود بلکه در سایر حوزه ها نیز شاهد بروز برخی مسائل هستیم که در این نوشتار نمی گنجد اما آن چیزی که مهم است این بود که ترویج این نوع تفکر در شهرستان های استان می تواند در ابتدا ضربات جبران ناپذیری به خود نماینده شهرستان و مهم تر از آن به شهرستان های تابعه وارد خواهد کرد.

انحصارگری و انحصارطلبی هرچند ممکن است در کوتاه مدت بتوانند قدرت را قبضه و آن را به خدمت خود و گروه محدود خود بگیرند اما احتمالا با بدترین شیوه ممکن شکست بخورند.

یادداشت: محمد احمدی

انتهای پیام/