"سخارام بهاگات" ۶۶ ساله سه زن دارد: "سخری"، "توکی" و "بهاگی". او دلیل ازدواج با سه زن را چنین بیان می‌کند: «خانم اولم باید از بچه‌ها مراقبت می‌کرد. و وقتی زن دوم‌ام بیمار شد و در نتیجه نمی‌توانست آب بیاورد، ناگزیر زن سوم گرفتم.»  

 

 

بهاگات همسران خود بهاگی و سخری را در مسیر چاه آب در خارج از قریه دنگانمل همراهی می‌کند. این به اصطلاح "خانم‌های آب" (Water Wives) در مناطق محافظه کار روستایی مورد احترام قرار دارند؛ غالب این "خانم‌های آب" زنان بیوه‌اند. 

 

براساس ارزیابی مقامات هند، در "مهاراشترا"، سومین ایالت بزرگ این کشوردر سال گذشته نزدیک به ۱۹هزار روستا به آب آشامیدنی دسترسی نداشته‌اند. بهاگات و خانواده‌اش از کمبود آب آشامیدنی و خشکسالی در ایالت مهاراشترا رنج می‌برند.

 

به این دلیل همسران او ظرف‌های فلزی را از چاهی واقع در خارج از روستا پر آب نموده، به خانه حمل کرده و برای ایام کم‌آبی ذخیره می‌کنند.