نظرخواهی

آیا ازعملکرد مهدی روشنفکر در توسعه شهرستان های بویراحمد، دنا و مارگون راضی هستید؟

تازه های سایت

30. دى 1396 - 9:07
" یالا یالا بارونی" سنتی مرسوم از زمان های گذشته در کهگیلویه وبویراحمد است که وقتی مدتهای طولانی باران نمی بارید آن را به جا می آوردند که به نوعی می توان آن را دعای طلب باران نام نهاد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل به نقل از چرام، فرهنگ به عنوان زیربنایی ترین نهاد در جامعه است که قدمت و کهنی آن باعث ماندگار شدن آداب و رسوم گذشتگان نیز خواهد شد.

 

فرهنگ غني و پر بار استان كهگيلويه وبويراحمد با تغذيه از سه سرچشمه پربار فرهنگي يعني فرهنگ انسان ساز اسلام ، فرهنگ چند هزار ساله آريايي و فرهنگ بومي منطقه و بهره مند از سه پشتوانه اساسي يعني زندگي عشايري ، زندگي روستايي و زندگي شهر نشيني سرشار از آداب و رسوم و باورهايی است كه در برخی موارد باعث اتفاقات خوبی میشود.

 

آداب و رسوم و اعتقادات خاص مردم استان كهگيلويه وبويراحمد كه متأثر از متغيرهاي عمده اسلام ، سرزمين ، فرهنگ هاي ديگر ، اقليم و ساختار جغرافيايي ويژه اين استان است و مبين شكل خاصي از خرده فرهنگ درون مردم اين استان را نشان می دهد.

 

مردم استان کهگیلویه وبویراحمد برابر آداب و رسوم گذشتگان خود در سال های کم بارشی با برپایی نماز و دعا از خداوند بارش باران را طلب می کنند که همراه با آداب و رسومات خاصی انجام می شود.

 

 

آئینی مقدس و همیشه ماندگار در فرهنگ استان کهگیلویه و بویراحمد که در ایامی که بارش باران کم بوده و محصولات کشاورزی مردم در معرض خطر باشند، انجام می گیرد.

 

 درزمانهای قدیم در بین عشایر و ساکنان استان کهگیلویه و بویراحمد سنتی مرسوم بود که وقتی مدتهای طولانی باران نمی بارید آن را به جا می آوردند و اصطلاحا به آن «یالا یالا بارونی» گفته می شود که به نوعی می توان آن را دعای طلب باران نام نهاد.

 

یالایالابارونی چیست؟

ابتدا گروهی از مردم با قرار گذاشتن باهم، در محلی مشخص جمع می شوند و با شعارهای گوناگونی مراسم خویش را شروع و با جمع آوری آرد از خانه ها به مراسم خود ادامه می دهند.

 

معمولا با شعار یالایالابارونی به طرف درب خانه ها حرکت می کنند و وقتی به درب خانه ای رسیدند، صاحب خانه با سطلی آب از آنها استقبال خواهد کرد و بعد از این طالبان باران با شعار (آبی که ریختین، خیرش را بدین) درخواست آرد صورت می گیرد که اگر صاحب خانه، آرد تحویل دهد، از سوی این افراد جواب می گیرد ( خدا بدت) یعنی خدا به شما خیر و برکت بدهد.

سپس بعد از گشت کامل در محله و جمع آوری آرد کامل و کافی به خانه شخص ریش سفید محله می روند تا با آرد جمع اوری شده نانی از نوع( گرده) تهیه کنند  و در این نان یک "ریگ" یا سنگ کوچک قرار می دهند و وقتی نان آماده شد، به صورت تکه تکه بین افراد حاضر در مراسم تقسیم می شود و بعد از آن "ریگ یا سنگ" جاسازی شده در قسمتی از نان " گرده"، در سهمیه هر کس پیدا شد باید به آب انداخته شود ولی با وساطت ریش سفیدان از حضار این مراسم، چند روزی فرصت گرفته می شود که اگر باران نبارد در پایان مهلت تعیین شده باید توسط افراد حاضر در مراسم" یالا یالا بارونی" یا ( دعای باران) به آبی که از قبل مشخص شده انداخته شود.

 

در ضمن اگر خانه ای به آنها آرد نمی داد، بچه ها می خواندند که"حُونی که خُشک خُشکه ، پِرش گی گَله مُشکِه" یا "خانه ای که خسیس یا دست خشک است ، پر از فضله موش است؛منظور صاحب خانه خسیس است.

 

این مورد یکی از رسوم سنتی استان کهگیلویه و بویراحمد است که هر ساله در این استان انجام میشود و روحیه خاصی را به مردم هر منطقه منتقل می کند.

گفتنی است که این آئین کهن سال های سال است که در بیشتر مناطق و روستاها به فراموشی سپرده شده که در برخی مناطق اندک مشاهده می شود و برای نسل جوان نیز تازگی دارد که باید این سنن حفظ و به آیندگان دست به دست شود.

انتهای پیام/

نظرات کاربران

شبکه اطلاع رسانی دانا
قلم_گزینشی