به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل؛ بخش زیلایی از جمله مناطق محروم و جا مانده از ساخت و سازهای اساسی در بحث مسکن است که این روزها در انتظار دست محبت متولیان امری ست تا از از سطح کیفی و کمی ارتقاء یابد. خانه های چوبی و بدون استحکام که با کوچکترین لرزش زمین از پای بست ویران می شوند و می تواند به بحرانی ترین تلفات انسانی در منطقه زاگرس نشین دچار گردد.

بخش زیلایی با جمعیتی قریب به 11000 نفر و در بدترین شرایط اوضاع و احوال اقتصادی و معیشتی به عنوان محروم ترین منطقه استان کهگیلویه و بویراحمد به شمار می رود که اگر در آینده نه چندان دور به وضعیت آنها در همه ابعاد رسیدگی نگردد می تواند به بحرانی جدی و فرا منطقه ای برای استان و کشور قلمداد گردد.

نبود امکانات مساعد زیست محیطی در قالب خانه و کاشانه، زندگی این مردم کم بضاعت و زیر خط فقر را با مشکلات عدیده ای روبرو  ساخته است. فریاد خاموش و از رمق افتاده مردمان این دیار در نمای ظاهری خانه هایشان، اوج بی همدمی خلایقی است که تنها به  روزمرگی سال و پایان عمر سراسر رنج و مشقت بار خود می اندیشند.

در این خانه های سنگی و بدون حفاظ هیچگاه نمی توانی جایگاه زندگی مردم با احشام را تشخیص بدهیم و آنچه در این بین برای ما نمایان گردید همانا ارتباط مستقیم زندگی این مردم با حیوانات اهلی که همانا مرز مشخصی در خواب و خوراک ندارند.

به راستی  در این هیاهوی معیشتی و زندگی قابل تامل مردمان این دیار آیا می توان جای پایی برای خانه هایی باز کرد که به هیچ وجه نمی توانند آینده این دیار را تضمین نماید و در تلاطم بلایای طبیعی به آینده امیدوار گردند؟!

روزها که می گذرد و زمان هرچه بیشتر به جلو حرکت می کند فرسودگی خانه های دست ساز و کلبه ای با سنگ و گل نمایان تر می گردد و در این اوضاع و احوال در انتظار بلایای طبیعی است تا با حتی با یک زلزله کم ریشتری  با خاک یکسان گردند.

به هرحال؛ به نظر می رسد روزهایی که از پی هم می گذرد اگر با تدبیر مسئولان و متولیان امر به چاره اندیشی نیافتد می تواند آینده بخش زیلایی را با چالش های زیادی روبرو سازد که همین امر در کنش و واکنش های جامعه قابل بررسی و تفکر است.

انتهای پیام/