به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل؛ استان کهگیلویه و بویراحمد از جمله استان های طبیعت خیز کشور است که با داشتن منابع طبیعی بکر و خدادادی به عنوان نگین سبز جنوب کشور قلمداد می گردد. قرار گرفتن این استان در دامنه رشته کوه زاگرس با وجود انبوه درختان بلوط راز استقامت و استواری را از دیرباز آموخته اند.

کمبود امکانات رفاهی و عدم وسایل گاز سوز بدلیل بی بهره بودن از انشعابات گازی، بیشتر مردم این منطقه را اره به دست و تبر بر دوش مجبور ساخته است تا بر ریشه و برگ و بر این درختان چند صدساله  یورش ببرند تا شاید در فصول مختلف بخصوص فصل زمستان خود را از مزاج سردگونه طبیعت نجات ببخشند.

بدون تردید رعایت بهداشت در حمام کردن معنا می گیرد تا از ظاهر آراسته افراد به درون جسم سالم انسانها پی ببریم. و آنانکه در مکتب اخلاقی خود راه درست زیستن را آموخته اند برای بهره گیری از این حسن سالم زیستی راهی جز حمام کردن ندارند تا بتوانند تن شان را در برابر پلشتی ها و کارهای عرق روزمرگی به آرامش خاطر دعوت نمایند.

کهگیلویه و بویراحمد به دلیل کوهستانی بودن و زندگی عشایری که بیشتر این مردم در مناطق روستایی گذران زندگی می کنند. روستازاده بودن در این استان طعم فقر و ندارمی از جنس نداشتن امکانات رفاهی می دهد که این روزها بوضوح روشن شدن آتش های هیزمی را می بینیم که برای گرم کردن آب مورد نیاز حمام خود اقدام می کنند.

 در این مسیر دودزای سوخت های جنگلی به درستی در می یابیم که هرچه زمان به جلو حرکت می کند از انبوه جنگل های زاگرس کاسته می شود و اگر این روند به همین شدت ادامه پیدا  کند بطور حتم ظرف چند سال آینده بطور کلی اکوسیستم محیط زیست این استان بهم خواهد خورد.

زمان که به جلوتر حرکت می کند تخریب دامنه سبز زاگرس در پرتو درختان تناور و مقاوم بلوط و دیگر درختان بومی رنگ می بازد و با خشکسالی مفرط گونه جنوب به تخریب این نگین سبز همت ورزیده می شود. گستردگی منابع خدادادی از یک طرف و زندگی های عشایری این سرزمین از طرف دیگر باعث شده است که طبیعت بکر و بی مثال این سرزمین بیش از پیش دچار خسارت و نقصان گردد.

روند رو به رشد سوختن و بریدن گونه های مختلف درختان خودرو و وحشی مناطق مختلف استان کهگیلویه و بویراحمد برای خانه سازی های سنگی و همینطور برای سوختن و برافروختن آتش برای نیازهای ضروری زندگی دلیلی قاطع برای ریشه کن شدن این درختان است. آنچه در این برهه حساس و کنونی که با عدم ریزش کم نزولات آسمانی همراه گردیده است، همانا خارج از توان بودن صیانت از درختان این مرز و بوم که از حیطه توان و کنترل منابع طبیعی استان با توجه به بضاعت کم قابل کنترل نیست.

به راستی در این اوضاع و احوال که زمین رو به گرمی می رود و هوای کره خاکی هر سال بیش از پیش دچار حرارت و گرمای طاقت فرسا می شود آیا ریشه کن شدن این درختان پر استقامت در برابر گرما و سرما ظلمی بزرگ در حق این آب و خاک نیست؟!

به هرحال؛ نیاز مبرم می طلبد که مسئولین و متولیان امر برای جلوگیری از تخریب منابع طبیعی استان این روزها بیشتر از دیروز دغدغه منابع طبیعی را داشته باشند تا فرداها در برابر آیندگان ما را به سوء مدیریتی و اهمال در خدمت به نظام طبیعت متهم نسازند.

انتهای پیام /