به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل؛ در آستانه  شهرآورد 86 هستیم و چشمان منتظر تماشگران بخصوص طرفداران سرخابی ها به سوی مستطیل سبزی معطوف شده است که دوست دارند نتیجه این دیدار همیشه پرحاشیه به نفع تیم مورد نظر آنها رقم بخورد. صدرنشینی با فاصله امتیازی بالای پرسپولیس نسبت به سایر رقبای خود در جدول باعث شده است که حساسیت بازی از لحاظ امتیازگیری برای این باشگاه و طرفدارانش کاسته شود و در مقابل تیم استقلال در حالی به مصاف تیم پیروزی می رود که از دو زاویه برتری و امتیازگیری روی آن حساب ویژه ای باز کرده است.

به راستی در این روز پرهیاهو و سنتی که مردم و کلیه طرفداران دو تیم تمام حواس شان به ورزشگاه آزادی معطوف می گردد فارغ از هر نتیجه ای چه پیامدی می تواند داشته باشد؟ آیا برای این بازی های خاطره انگیز می توان اخلاق را با ورزش چاشنی کرد و برای نسل آینده به ودیعت گذاشت؟ سوتی که در آغاز این بازی زده می شود آیا تا پایان بازی به درستی حرمت آن نگه داشته خواهد شد؟

با نگاهی به شهرآوردهای مختلف دنیا و تقابل تیم های بزرگ دنیا به درستی می فهمیم که هیچگاه این داربی ها با شهرآورد ایران از هر لحاظ قابل قیاس نیست و تنها وجه تمایز این شهرآوردها همان حضور پرشور و با اشتیاق تماشاگران ایرانی است که بصورت وصف نشدنی برای بازی تیم های مورد علاقه خود به ورزشگاه آزادی می آیند ولی آنچه در پایان از این بازی منتج می گردد همان حاشیه هایی است که از متن آن بیشتر است.

شاید یکی از بزرگترین بازی های سنتی که در جان از شهرت و آوازه خاصی برخوردار است و این مسابقه فوتبال در کل جهان هنگام برگزاری به روی آنتن تمام کشورها می رود و باز فوتبال دوستان دنیا دل شان از آن سیر نمی شود همین ال کلاسیکوی معروف اسپانیایی در تقابل دوتیم معروف با بازیکنان طراز اول می باشد که هیچگاه به اندازه یک دهم شهرآورد ایران حاشیه ندارد و در پایان بازی تنها چیزی که به زیبایی جلوه گری می کند بازی تماشاگر پسندی است که از آن به عنوان درس فوتبال یاد می گردد.

با یک نگاه فوتبالی می توان به عمق موضوعی پی ببریم که گاها در اکثر این شهرآوردها جذابیت و تکنیک فدای احساسات فوتبالیست هایی شده است که به بطن تماشاگران سرایت نموده و در ادامه با پتانسیل بوجود آمده موجب تخریب اخلاق و در نهایت اموال عمومی و ملی می شود که همه و همه در روند رو به رشد فوتبال این کشور توام با اخلاق اثر منفی می گذارد.

باید به این مهم رسیده باشیم که برای رشد فوتبال در جامعه قبل از هر چیز باید به فکر زیرساخت هایی باشیم که این رشته ورزشی جذاب و پر طرف دار از ریل احساسات خارج شود و در یک فضای باز و بدون محصور شدن در اعمال ضد فوتبالی سیر ترقی و رشد خود را در افق آینده ای نه چندان دور جستجو نماید.

وارد شدن بار مالی فراوان در همه رده های ملی و وارد کردن مربی های گران قیمت در این عرصه با توجه به بازخورد فعلی اصلا تعادا نمی پذیرد و با روح فوتبال و ورزش های عامه پسند در مغایرت است. 85 دربی به همین راحتی از تاریخ عمر هر دو تیم گذشته است و چه بسیار بازیکنانی که از هر دو تیم از مرز به بازنشستگی رد کردند و تنها در یادمان و خاطره جستجو می شوند ولی باز در هنگام بازی این دو تیم شاهد یک تراژدی غم انگیزی هستیم که اصلا با روح عاطفی ما ایرانیان سر سازگاری ندارد.

به هرحال؛ روز دهم اسفندماه باز یک میدان دیگری از تقابل دو تیم پرطرفدار سرخابی ها است، یکی برای رسیدن و نزدیک شدن به قهرمانی زود رس و دیگری برای رسیدن به رده های بالای جدول. در این رویارویی از جنس فوتبال نیاز مبرم می طلبد که طرفداران هر دو تیم بدون قرار گرفتن در حاشیه و احساساتی شدن در اتفاقات قابل پیش بینی فرهنگ اصیل ایرانی بودن خود را در جلوی لنز دوربین به رخ بینندگان تلویزیونی در ایران و خارج از ایران بکشانیم و نگذاریم با وارد شدن مسائل مغایر با اخلاق ورزشی مستوجب لکه دار شدن جامعه ورزشی کشوری باشیم که روح پهلوانی آن در همه جای دنیا زبانزد خاص و عام است.

انتهای پیام /