به گزارش پايگاه خبري تحليلي چهارفصل،‌ علی ظهرابی یکی از مخاطبین این پايگاه خبری تحلیلی در یادداشتی ارسالی به بررسی تاثیر قومیت گرایی بر انتخابات در استان و تعددکاندیداهای معرفی شده به فراخور طایفه ها پرداخت و نوشت: بحث از قوميت گرايي از جمله موضوعات حساسي به شمار مي آيد كه در ارتباط مستقيم بامنافع ملي و منطقه ای قرار دارد  مخصوصا در کشور هایی که قومیت های مختلف و متفاوت دارد.

استان کهگیلویه و بویر احمد نیز به جهت بافت ایلی و قبیله ای، پتانسیل های زیادی برای تقویت امنیت ملی و نظام مقدس دارد و این نقش در شکل گیری انقلاب اسلامی خود را به خوبی نشان داده و به گواه تاریخ در مبارزه با رژیم سفاک پهلوی، در اقلیم مان یدِ طولایی ثبت شده است.

غیرت و تعصب خصلت پایه و محرک اساسی در نقش آفرینی دلیرمردانه مردان این دیار بوده که حضور شجاعانه در دفاع مقدس و صحنه های سرنوشت ساز از جمله شاخص های آن است و شب قدر این مثنوی درخشان کسب وزن سیاسی مورد قبول در انتخابات گذشته است.

ما همسانی تعصبات همه هم استانی هایمان را در بویژه میان قوم لر را تراز انقلاب و غرور ملی دانسته و لازمه پاسداشت این صفت به ارث رسیده را، انتخاب درست و آگاهانه در انتخابات آتی می دانیم.

پیوند های اجتماعی و عاطفی در دل طایفه گرایی

این صفت بسیار مهم و اساسی باید برای همگان مورد توجه قرار بگیرد و این ویژگی جامعه سنتی و عشیره ای خود را براحتی فراموش نکنیم که پیوند های اجتماعی و عاطفی مهمی در دل آن خوابیده و یایر گر حل بسیار زا مشکلات جامعه است   که اگر کمی بی توجهی و غفلت کنیم این ویژگی ارزنده و مهم می تواند سکویی باشد برای پرت شدن  به سمت زوال و نابودی که قبل از هر چیز دامن خودمان را می گیرد.

قوم گرایی آسیبی است که نخبگان و تصمیم سازان از آن غافل شده اند

قوم گرایی صرف، آسیبی است که برخی نخبگان و تصمیم سازان عرصه تصمیم گیری به وضوح در مورد آن دچار غفلت شده اند زیرا راه کسب قدرت و تجمیع آراء را در قوت بخشیدن به این صفت می بینند.

قوم گرایی صرف بدور از توجه به معیار های اصیل در انتخاب و معرفی کاندیدا برای انتخابات مختلف، راهی انحرافی است که تمامی محاسبات ما را به هم خواهد ریخت، به گونه ای که با کم توجهی و بدون از بررسی فضای جامعه و استان از هر تش، تیره، عشیره یا طایفه، کاندیدا معرفی می شودو این عمل مذمومی است که همه از آن غافل هستیم و باید بدانیم ما مجاز و مختار نیستیم که شأن نمایندگی مجلس را در حد یک طایفه و ایل نزول دهیم به خاطر کمی دل آزردگی و یا هر دلیل دیگر برای طایفه خود کاندید تراشی کنیم.

این عصبیت و برتری‌طلبی در بین طایفه ها، قوم دوستی ستوده را به قوم‌پرستی مذموم تبدیلمی کند و جریان فکری و سیاسی ای را به‌نام طایفه گرایی و قومیت‌گرایی (پان ناسیونالیسم) در استان ها ایجاد می‌کند.

فراموش نکرده ایم که شاخص انتخاب نماینده مجلس، رأی به فرهیختگان هم تراز با نظام است نه هم نفس با سرزمین و یا هر مقیاس کوچک دیگر که بیگمان انتخاب بر اساس تفکر و سنجه "قومیت " راه را برای برگزیدن افراد اصلح و انتخابی شایسته تر دشوار می سازد و بروز افکار و اندیشه های نو و جوان را با تنگنا روبرو می کند.

طایفه گرایی معلول یک بی سامانی اجتماعی است

طایفه گرایی معلول یک بی سامانی اجتماعی است و جامعه استان ما با یک بی سازمانی اجتماعی روبروست که در برخی زمان ها بویژه دوره انتخابات ما را با دردسر مواجه می سازد زیرا قبیله گرایی در انتخابات یک نوع ناهنجاری اجتماعی است . در استان ما اگرچه در انتخابات مختلف فرد شایسته را میشناسیم ولی با صرف اینکه وابستگی طایفه ای به ما ندارد او را انتخاب نمی کنیم.این یعنی انحراف از هنجار،از حقیقت و از شایسته سالاری.

تیره و طوایف همه محترم اند و مایه افتخار، اما وزن بویراحمدی و یا کهگیلویه ای به فراخنای نیازهای امت واحده و جایگاه ام القرای جهان اسلام است و لازمه اش گذر از قید و بندهای خود ساخته است که در این صورت همه داشته های کم نظیر بومی و محلی خود را حفظ می کنیم و هم با وحدت و هم آرایی،به سرفرازی ایران و عظمت اسلامی می کوشیم.

قوم گرایی و طایفه گرایی باید حفظ شود، ولی اگر در وقت انتخابات در تقابل با احزاب عمل کنند  و حتی جایگزین آن‌ها شوند عملکردی منفی دارند لذا با پذیرش اینکه چنین حالتی نوعی بیماری اجتماعی و چالشی عمده در راه توسعه متوازن و همه جانبه است باید آثار مثبت وجود احزاب و آثار منفی و عوارض مخربی را که فرهنگ طایفه ای و عشیره ای در فرهنگ سیاسی انتخابات برجای می‌گذارد بررسی کنیم.

حقیقت این است که بخش عمده تاریخ کشور ما را کشمکش‌های قبیله ای و طایفه ای تشکیل داده و این وضعیت بر ذهنیت تاریخی و فرهنگ سیاسی ما اثر گذاشته است. استمرار این فرهنگ سیاسی  در بعضی از شهرها و مناطق جهت دهنده رفتار سیاسی افراد بوده و نشان می‌دهد که این وضعیت معمولاً مانع تفکر، تحلیل و تصمیم گیری  درست سیاسی شده به طوری که نفع قبیله و طایفه و عشیره بر مصلحت جامعه و شهر برتری می‌یابد و مانعی جدی بر سر راه شایسته سالاری واقع می شود که  در چنین شرایطی تعصبات مورد اشاره مانع از وفاق اجتماعی و مشارکت‌های اجتماعی و سیاسی سالم می‌شود اما لازمه رسیدن به اهداف والای انقلاب و آرمان های امام راحل با نگاه به انتخابات 7اسفند ماه، گزینش کاندیدای معتقد، کارا، استکبار ستیز و مدافع ارزش های اسلامی و پایبند به تداوم انقلاب اسلامی است که معیارهای یک انتخاب اصلح اند و انشالله مردم استان ما باز هم در این آزمون سربلند بیرون خواهند آمد.

انتهای پیام/