به گزارش پايگاه خبري تحليلي چهارفصل،‌  با آنکه 37 سال از انقلاب اسلامی می گذرد و تقریبأ به همین مقدارهم انتخابات برگزار شده است درجمهوری اسلامی ایران ولی همچنان شعار قاطبه کاندیداها دراستان کهگیلویه وبویراحمد برای جلب آراء مردم رفع محرومیت است.

در آستانه سی و هشتمین سالگرد انقلاب اسلامی ایران و یک ماه باقی مانده تا برگزاری دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی هنوز هم بعد از 9 دوره انتخاب نماینده برای مجلس شورای اسلامی شعار محوری بعضی از کاندیداها رفع محرومیت از استان است.

براستی چگونه است که بعد از این همه سال و با این حجم عظیم افتتاح پروژه ها توسط نمایندگان مجلس!! نزدیک انتخابات که می رسد رفع محرومیت می شود اصلی ترین شعارکسانی که هیچ سنخیتی با محرومیت ندارند؟

چرا بعضی ها فقط ایام انتخابات مناطق محروم را بیاد می آورند وبه یکباره امیرکبیر خودخوانده می شوند؟

تاکنون شده از خود بپرسید که چرا اصلی ترین شعار این منفعت طلبان در همه ادوارحتی در دوره ای که خود نماینده دوره قبل حوزه انتخابیه بوده اند زدودن محرومیت از چهره تکیده استان است؟

آیا محرومیت استان فقط وفقط محرومیت عمرانی واقتصادی است که اینان اینگونه بی پروا به شعور مردم توهین می کنند؟

در این که استان کهگیلویه وبویراحمد در زمره محروم ترین استان های کشور از حیث عمرانی واقتصادی است شکی نیست، اما دلیل اصلی این محرومیت با توجه به سؤالاتی که مطرح شد مگر می تواند چیزی جز عوام فریبی برپایه محرومیت تفکر واندیشه باشد.

باید هم محروم باشیم، وقتی اینگونه بازار خرید وفروش رأی داغ است.

باید هم محروم باشیم وقتی بازشدن گره محرومیت رادر دستان کسانی می بینیم که با محرومیت بیگانه اند، خودروهای شاسی بلند ولوکس که برای جلب آراء به مناطق دوردست ومحروم سفر می کنند.

باید هم محروم باشیم تا زمانی قومیت گرایی اینچنین عرصه را بر انتخاب اصلح طبق معیارها تنگ کرده است.

باید هم محروم باشیم تا وقتی نمایندگانی را به مجلس روانه می کنیم که شعار هایی می دهند آنقدر گزاف که ازعهده رئیس جمهور هم خارج اند،ولی در عمل ازعهده وظایف نمایندگی هم بر نمی آیند.

وصدها باید دیگرکه ازحوصله این نوشتار خارج است و محرومیت را ازآن ما کرده اند نه ما ازآن محرومیت و تا هنگامی که اینگونه مسائل رفع نشوند  مشکل است که محرومیت مرتفع شود.

انتهای پیام/