به گزارش پایگاه خبری تحلیلی چهارفصل، محمود دین پرور متولد 1731 ، مقطع کارشناسی فلسفه خود را از دانشگاه شاهد تهران و در مقطع کارشناسی ارشد در رشته ی فلسفه ی دین در دانشگاه تهران انصراف داده و در مدرسه ی علمیه ی معصومیه در قم مشغول به تحصیل شده و در رابطه با وحدت حوزه و دانشگاه نظرات متفاوت اما جالبی را عنوان کرد.

وی در گفت وگوی اختصاصی با خبرنگار چهارفصل با گرامی داشت روز وحدت حوزه و دانشگاه ابراز داشت: قبل از پاسخ به سؤالات می خواهم بگویم که ممکن است پاسخ های بنده با مزاج عمومی جامعه سازگار نباشد لذا تقاضا می کنم که خواننده ی عزیز کمی صبور باشد و مطالب را تا پایان دنبال کند، شاید در حد بضاعت متن و وقت مطالبی برایش روشن شود.

وی افزود: قبل از ورود به دانشگاه ، به حوزه ی علمیه فکر می کردم اما با توجه به عواملی مانند غلبه ی فضای فکری اجتماع و اطرافیان و دوستان، به نفع دانشگاه در مقایسه با حوزه و تأکیدات و تشویق های آرمان محور آن ها برای ورود به دانشگاه و از طرفی منع یا بی رغبتی آن ها نسبت به تحصیل در حوزه ، تعریف و تصوراتی درست یا غلط راجع به دانشگاه و دانشگاهیان در ذهن بنده شکل گرفت که باعت ترجیح آن بر حوزه شد.

دین پرور ابراز کرد: فضای غالب فکری جامعه ی امروز ما که باعث ترجیح حوزه بر دانشگاه شد، همان فضا نیز باعث اثر گذاری در شخصیت بنده و به تبع آن جهت دهی به اهداف و آرمان های بنده شد که با توجه به تعریف و تصوری که از دانشگاه و حوزه برایم شکل گرفته بود، دانشگاه را محیط مساعدتری برای رسیدن به اهداف خود می دیدم و به همین خاطر دانشگاه را ترجیح دادم.

هدف انتخاب دانشگاه هدف الهی نبود

وی اقضائات رفتن به دانشگاه های امروزی را داشتن اهداف مادی عنوان کرد و گفت: هدفی که باعث ترجیح دانشگاه شد، هدفی خوب و الهی نبود؛ بلکه بیشتر خود محور و مادی بود به اعتقاد بنده لوازمات و اقتضائات دانشگاه، خودش چنین چیزی را می طلبد  همچون اکثریت قریب به اتفاق دوستان و دانشجویان دیگر، اهدافی مثل کسب مدارج و مدارک عالی علمی و بعد هم شغل و منصب عالی و درآمدی خوب و امثالهم را دنبال می کردم.

وی بزرگ شدن در خانواده مذهبی و داشتن اهدافی برای خدمت به خلق را برای انتخاب حوزه عنوان کرد و گفت: برای خدمت به خلق و گذشتن از خودمحوری ها و کنار گذاشتن اهداف مادی حوزه را برای ادامه تحصیل انتخاب کرده و می توان گفت با قضاوت منصفانه و شناخت دقیق روح دانشگاه و لوازماتش، فرآیند شکل گیری این اهداف و مطلوبیت ها برای ما جوانا ، نتیجه طبیعی خود محوری و طرز تفکر و سبک زندگی خودمان است.

شیب ایجاد اگیزه و هدفگذاری در دانشگاه مادی است

این طلبه جوان هم استانی گفت: چون اقتضائات و لوازمات دانشگاه، شیبش در جهت اهداف خود محور و مادی بود خود را مشغول به انجام فعالیت های فرهنگی و مذهبی کردم.

دین پرور ابراز کرد: از اواسط دوران دانشگاه فریب خود محوری خودمو فضای تفکری حاکم بر جامعه را نخورده تغییر اساسی در فضای فکری و اعتقادی ام بوجود آمد که، اهداف و آرمان هایم رامتحول کرد و در نتیجه بستر دانشگاه را با توجه به اقتضائات و ابزارهایش، بستر مناسبی برای رسیدن به اهدافم نمی دیدم .

وی گفت: فضای حوزه علمیه را برای رسیدن به آرمان های یک جوان ارزشی و رسیدن به کمال مساعدتر دیدم و به همین خاطر وارد حوزه شدم واین مساله به این معنا نیست که فضای حوزه خالی از اشکال است.

وحدت حوزه و دانشگاه نقش اساسی در شکل گیری سبک زندگی دارد

طلبه جوان کهگیلویه وبویراحمد با توجه به فضایی که از دانشگاه و حوزه ترسیم کرد به بحث وحدت بین این دو محیط پرداخت و گفت: مسئله ی امکان وحدت حوزه و دانشگاه اساسا ًدر نگاه مبناگرایانه، جهان بینی، اعتقادات و تفکر نقشی اساسی و محوری در شکل گیری سبک زندگی بشریت دارد

وی اعتقادات را  مبنای همه ی تحرکات،علوم بشری، نوع، کیفیت ابزارهای زندگی بشری و به تبع آن سبک زندگی انسان دانست و افزود:  این نقش تا جایی است که عمیق ترین لایه ی تمدن بشری را تشکیل می دهد یعنی تفکرات و اعتقادات مبنای همه ی تحرکات و علوم بشری و حتی نوع و کیفیت ابزارهای زندگی بشری و به تبع آن سبک زندگی اوست. به عبارتی دقیق تر می توان هر تمدنی را در سه لایه ی اعتقادات ، نرم افزار یا علوم و فرهنگ و سخت افزار یا ابزارهای زندگی تقسیم کرد که در این مجموعه، نوع جهان بینی واعتقادات، باعث شکل گیری و تولید نوع خاص نرم افزار و علم و فرهنگ)لایه ی دوم تمد ن( می شود و این فرهنگ و علوم به لایه ی سوم یعنی ابزار ها و نوع و کیفیت آن ها جهت می دهند.

دین پرور تصریح کرد: اساسا ًبشریت سعی دارد زندگی خود را به گونه ای طراحی و تنظیم کند که به اهداف و مطلوبیت ها و نوع سعادتی که برای خود ترسیم کرده است، ختم شود. از طرفی چون نوع سعادت و اهدافش بر اساس نوع اعتقادات و تفکراتش شکل می گیرد، ناچار است برای وصل کردن و رساندن این اعتقادات و تفکرات به آن اهداف ، فرهنگ، علوم و ابزاری را پی ریزی و طراحی کند که او را به اهداف و مطلوبیت هایش برساند.

ارتباط مستقیم جهانبینی و اهداف بشریت

وی بیان کرد: به وجدان در می یابیم نوع جهان بینی و اعتقادات، با نوع اهداف ارتباطی مستقیم دارد، ناچاراً براساس جهان بینی، فرهنگی را نهادینه می کند که از طرفی برآمده از آن عقاید باشد و و از طرف دیگر او را برای رسیدن به اهدافش کمک کند  و ابزار مناسب برای آن را ایجاد کند.

تحلیل وحدت بین حوزه و دانشگاه براساس شناخت از انواع جهان بینی

وی در ادامه گفت: در نگاه دینی ما عقایدی زیربنایی را در دو جبهه ی حق و باطل منحصر می داند. براساس این نگاه جهان بینی یا الهی است و یا غیر الهی و خود محور. اما برای اینکه بخواهیم بسیاری از مسائل از جمله مسئله ی» وحدت حوزه و دانشگاه و امکان یا  عدم امکان آن و حدود و کیفیت آن« را خوب تحلیل کنیم باید در تحلیل هایمان به این دو جان بینی الهی و غیر الهی توجه کرد.

طلبه جوان در این گفت و گو خاطر نشان کرد: باید روح و ماهیت حوزه و دانشگاه و مخصوصا ابزار ها و لوازمات و اقتضائات آن دو خوب شناخته شود و کشف کنیم که هر کدام از این ها ریشه در کدام جبهه از دو جبهه حق و غیر حق و باطل دارند.

وحدت حوزه و دانشگاه تنها وحدت و اشتراک لفظی در برخی لوازم عرصه ها است

وی ابراز کرد: از آغاز صحبت به تفالوت مبنایی بین این دو نهاد بزرگ اشاره کردم که اثبات اقناعی آن در حد حوصله ی این وقت نیست و می توان گفت، تفاوت مبنایی حوزه و دانشگاه جز وحدت و اشتراک لفظی در برخی لوازم عرصه ها نمی توانند وحدت دیگری داشته باشند.

دین پرور گفت: از یک طرف به خاطر فضای غالب خود محوری و تفکر غیر الهی و مادی در اکثریت اجتماع و از طرف دیگر به خاطر بی توجهی به همین تفاوت مبنایی است که برنامه هایی به عنوان وحدت حوزه و دانشگاه اجرا می شود این فقط حوزه است که باید آن قدر خودش را تغییر دهد و لباس عوض کند تا به دانشگاه شبیه شود .

انتهای پیام/