به گزارش پایگاه خبری تحلیلی«چهارفصل» به نظر میرسد شهرداری یاسوج، با الهام از فیلمهای علمی-تخیلی، به جای رنگ و علائم هشدار، از تکنولوژی «استیلث» برای کنترل سرعت استفاده میکند. شهروندان از وجود سرعتگیرهایی خبر میدهند که به دلیل فرسودگی، عدم رنگآمیزی و نصب غیراستاندارد، در دید رانندگان کاملاً ناپدید شدهاند.
یکی از رانندگان که نخواست نامش فاش شود، با چشمانی گشاد از تجربه خود گفت: «تصور کنید در یک روز معمولی در حال رانندگی هستید که ناگهان خودرویتان به جایی برخورد میکند که نیست! اولین فکرتان این است که شاید به یک جسم فرازمینی برخورد کردهاید. بعد میفهمید این یک سرعتگیر بوده که آخرین بار احتمالاً در دهه 80رنگ شده است.»
پاسخ شهرداری به این معضل عمومی، همچون خود سرعتگیرها، نامرئی بوده است. برخی از مسئولان شهری نصب این «سرعتگیرها را بر اساس استانداردهای می دانند که مصوب نصب شدهاندو حتی جواب آنها این است که شهروندان با دقت بیشتری رانندگی کنند.» هرچند که وجود این سرعت گیرها لازم است، اما باید در زمینه آنها تابلوهای هشدار دهنده و حتی رنگ آمیزی نیز صورت گیرد تا خودروهای شهروندان دچار خسران نشوند.
به گفته برخی از کارشناسان؛به نظر میرسد استراتژی جدید شهرداری، اصلاح رفتار ترافیکی از طریق شوک و حیرت است. وقتی راننده یک بار با این سرعتگیرهای نامرئی برخورد کند، تا کیلومترها بعد با سرعت ۲۰ کیلومتر بر ساعت و با چشمانی مانند یک شاهین میراند، زیرا از برخورد با موانع نامرئی بعدی هراس دارد. این یک روش غیرمتعارف اما مؤثر در کاهش سرعت متوسط است!
اما باید دانست که این سیاست نامحسوس، هزینههای ملموسی دارد؛ تعمیرکاران خودروها؛ این قشر، تنها گروهی هستند که از این طرح استقبال کردهاند. یک مکانیک در حاشیه شهر گفت:«بسیاری از مراجعات این روزها برای تعویض کمکفنر و بررسی سیستم تعلیق است،حتی وی به کنایه گفت کسب و کار ما رونق گرفته!»
به نظر میرسد نبرد قدیمی بین شهرداری و رانندگان پرسرعت، اکنون به عرصه جدیدی کشیده شده است؛ عرصه نامرئی. تا زمانی که شهرداری حاضر نشود این سلاحهای مرموز را رنگآمیزی کند یا برچیند، شهروندان ناچارند در جبههای نابرابر، با حسهای ششم و کمکفنرهای مقاوم بجنگند.
باید بدانیم که سرعتگیر و سرعتکاه بعنوان یکی از ابزارهای کنترل سرعت در نقاط مختلف دنیا شناخته شده و در کشور ما هم بطور گسترده درحال استفاده است.
درنظر داشتن مواردی چون عرض و ارتفاع مناسب، جایگذاری مناسب، رنگ آمیزی، تعداد سرعت گیر در مسافت، عواملی است که باید در بکارگیری این ابزارهای کنترل درنظر داشت.
حال استاندارد نبودن این سرعت کاه ها در سطح شهر یسوج مرکز استان ، خود تبدیل به معضلی شده که موجد مشکلاتی است که علاوه بر سلب آسایش شهروندی به وسایل نقیله شهروندان نیز آسیب های جدی وارد میکند.
نظرات کاربران