به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «چهارفصل» مادوان تا سال 86 یکی از روستاهای اقماری شهر یاسوج بود؛ روستایی در فاصله هفت کیلومتری شمال غربی این شهر که در دو مسیر یاسوج به سی سخت و یاسوج به اصفهان قرار داشت و کمتر کسی گمان می‌کرد این منطقه روزی به شهر تبدیل شود، شهری که بعد از سال‌ها حتی رنگ شهر شدن را فقط در داشتن چند فروشگاه و بازار و داروخانه دیده و با طرح بزرگ جامع یاسوج به یکی از مناطق یاسوج تبدیل شد.

این شهر که امروز بر اساس ترسیم جدید به یکی از ناحیه‌های چند گانه مرکز استان پیوسته است، با مشکلات زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کند و امروز از داشتن بسیاری از زیرساخت‌ها رنج می‌برد، برخی از معابرش همچنان خاکی است و رنگ روی شهر را ندارد و حتی در بسیاری دیگر حتی داشتن یک پیاده‌روی ساده برای شهروندان آن آرزو شده است.

باید بدانیم که جاده یاسوج به اصفهان، مادوان را به دو بخش علیا و سفلی تقسیم کرده و شاید قرار گرفتن مادوان در کنار این جاده بوده که به‌یک‌باره باعث رشد جمعیتی سرطان گونه ناشی از مهاجرت بی‌رویه روستائیان به این منطقه در حاشیه مرکز استان شود  و در سال ۸۶  با توجه به تراکم زیاد جمعیت در این منطقه مادوان نام شهر بخود بگیرید درحالی‌که برای شهر شدن هیچ‌چیز نداشت و این نام بر تنش سنگینی می‌کرد.

منطقه ای بدون زیرساخت‌های شهری

متأسفانه در مادوان نه زیرساختی برای شهر شدن مهیا بود و نه مؤلفه‌های شهری وجود داشت و شاید مسئولین وقت بر این باور بودند که با شهر شدن مادوان، زیرساخت‌ها نیز به‌خودی‌خود در آن شکل می‌گیرد.

اما نه‌تنها شهر شدن پس‌ازاین سال‌ها زیرساختی در این منطقه ایجاد نکرد؛ بلکه رشد شتابان جمعیت و مهاجرت بی‌رویه و غیراصولی به مادوان، کمر این شهر هفده‌ساله را شکست و مشکلات پی‌درپی و اجتماعی؛ فرهنگی عدیده‌ای بر جای گذاشت.

سیاست غلط در شهر شدن مادوان

سیاست شهر شدن مادوان باعث شد که این منطقه امروز به یکی از مناطق با تراکم بالای جمعیت در شهرستان بویراحمد به دلیل مهاجرت بی‌رویه تبدیل شود که به دلیل عدم زیرساخت‌های مناسب با ناهنجاری‌های فراوانی روبه‌رو است و یکی از چند صد مشکل این شهر نداشتن تنها یک فضای سبز است.

حال بعد از سال‌ها و مصوبه هیئت‌وزیران الحاق مناطق ادواری به مرکز استان باعث شد که شهر مادوان برای همیشه به خاطره‌ها بپیوندد و مادوان به یکی از ناحیه و مناطق چندگانه مرکز کهگیلویه وبویراحمد تبدیل شود.

اما این الحاق تا اینجای کار همچنان به مذاق شهروندان این ناحیه شهر یاسوج خوش نبوده است و نبود بسیاری از زیرساخت‌ها ازجمله ساماندهی نشدن جداول کشاورزی، بر زمین‌مانده‌های طرح‌های هادی و از همه مهم‌تر نبود فضای سبز برای این ناحیه از شهر یاسوج به یک آسیب و مشکل بزرگ تبدیل‌شده است.

باید بدانیم که ایجاد پارک‌ و فضای سبز یکی از نیازهای امروزی شهرنشینی محسوب می‌شود که کارکردهای زیادی دارد. سه کارد اصلی پارک‌ها را می‌توان کارکرد زیست‌محیطی،کارکرد اجتماعی و کارکرد زیبایی نیز نام برد، اما از همه مهم‌تر پارک‌ها می‌توانند فضای برای خارج شدن خانواده از فضای پرتلاطم شهری نیز باشند.

حال روز گذشته استاندار کهگیلویه وبویراحمد در بازدیدی از پروژه‌های شهر یاسوج به مشکلات منطقه مادوان نیز اشاره داشته و بازدید از این ناحیه شهری یاسوج در راستای برطرف کردن مشکلات مردم این منطقه گام‌های برداشته است.

یک شهر بدون پارک

اما باید به مسئولان شهری ازجمله شهردار، مسئولان فرهنگی و اجتماعی گوشزد کنیم که مادوان تنها منطقه‌ای بوده که پارک ندارد و بیشتر تفریح مردم این ناحیه از یاسوج شاید حضور در مناطق پر مستعد و سرسبز و حتی برخی از زیارتگاه‌های نزدیک به آن باشد.

مادوان یاسوج در یک دهه اخیر به دلیل مهاجرت روستاییان به شهر هم‌چنین مهاجرت ساکنین شهرهای مجاور با رشد فزاینده جمعیت روبه‌رو بوده که این موضع باعث شده تا رشد جمعیت موازی با زیرساخت‌های شهری در این منطقه رشد نکند و باوجود تراکم جمعیتی زیاد در این منطقه، زیرساخت‌های شهری همچون پارک‌ها و بوستان در آن وجود نداشته باشد.

هرچند که در زمان‌های نه‌چندان دور استاندار سابق استان خبر از ایجاد یک پارک هفتاد هکتاری جنگلی در این منطقه به دلیل هم‌جواری با کوه‌های هم‌جوار داده بود، اما این مسئله همچنان بر زمین‌مانده است و خبری از آن نیست.

در آن زمان مسئولان پیشین تنها راه برون‌رفت و برچیده شدن مشکلات مادوان را الحاق این ناحیه به شهر یاسوج دانسته بودند، حال پس از چندین ماه همچنان خبری از حال خوش برای مردم این ناحیه از یاسوج نیست.

گم‌شدن پارک ۷۰هکتاری مادوان در دفتر مدیران

هرچند که چندین سال است وعده احداث این پارک چند هکتاری داده‌شده است، اما همچنان احداث آن در هاله‌ای از ابهام است و گویی این پارک فقط بر روی کاغذ برای مردم مادوان نوشته شد و راهی برای احداث آن از سویی مسئولان ارائه نشده است.

مردم مادوان ومناطق حومه‌ای آن امروز نیازمند پارک، مراکز فرهنگی و دیگر زیرساخت های شهرنشینی هستند و می‌طلبد که مسئولان دولت وفاق ملی  چهاردهم با همکاری  و هم‌افزایی این مسئله را رفع رجوع کنند و بتوانند در جهت ارائه این طرح اقدامات اساسی را انجام دهند.

امروز مادوان بعد از سال‌ها و دهه‌ها همچنان بدون پارک است، هرچند که کوه‌ها، تپه‌ها و حتی مناطقی در این شهر وجود دارد که می‌تواند با رایزنی‌ها مستمر به پارک تبدیل شود و مردم این دیار از دل‌مردگی رهایی یابند، اما همچنان این مسئله فقط در حد حرف و یک مصوبه مانده است و مردم این دیار از داشتن یک پارک بی‌بهره‌اند.

انتهای خبر