به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل؛ در تقویم جهانی سازمان ملل 19 آذر(10 دسامبر) به عنوان روز جهانی حقوق بشر اعلام شده است که این تصویب نامه جهانی درست بعد از سه سال از تاسیس سازمان ملل توسط یونسکو  صورت پذیرفته است.

روز جهانی حقوق بشر یعنی احنرام به کرامات انسانی و ارج گذاشتن به حقوق بحقه تمام مردم جهان که از پیش شرط تصویب های این روز است. امروز در جهانی زندگی می کنیم که از شرق تا غرب دچار چالش های بزرگی همچون جنگ و خونریزی ، تصرف خاک کشورهای مختلف و برباد رفتن بیت المال و زیرساخت های این کشورهاست که بنا به دلایل مختلف و غیرمتعارف توسط کشورهای استعمارگر در حال ویرانی است.

پایبند نبودن دولت های غربی به حقوق بشر موجب برهم برهم زدن چرخه تعادل زندگی مردم دنیا و ایجاد نامتوازن حقوق مردمی در سطح جهان گردیده است که اگر بخواهیم این روز جهانی را بیشتر تعریف نماییم باید اذعان نماییم که این روز بیشتر در حد یک سند کاغذی و بایگانی شده است و تنها در حد یک یاد و خاطره به عنوان حقوق های تضییع شده و برباد رفته قابل گفتگو است.

اعلامیه سازمان حقوق بشر دارای 30 ماده است که به تشریح دیدگاه سازمان ملل د رمورد حقوق بشر می پردازد. مفاد این اعلامیه در موارد مختلفی همچون، مدنی،  اجتماعی،  سیاسی،  فرهنگی و اقتصادی را در بر می گیرد که شامل همه افراد بشر در تمامی ممالک جهان است.

بیش از هفتاد سال از سالروز جهانی حقوق بشر می گذرد و آنچه در این سالها کشورهای جهان شاهد آن بوده اند افزایش نابرابری ها است که دستخوش کشورهای ذی نفوذ و مطامع گر دنیا قرار گرفته اند و با آواره شدن میلیونها مردم بی دفاع و ضعیف و عدم برخورداری از امکانات اولیه زندگی روزگار را به سختی می گذرانند.

منشور اخلاقی سازمان ملل در ادای پیاده کردن حقوق بشر به هیچ وجه نمی تواند از ثبات شخصیتی برخوردار باشد  و همیشه از سوی عوامل ذی نفوذ و قدرتی ملل های مورد هدف بارها دچار نقصان و خطا گردیده است و آنچه دراین بین هیچگاه به عدالت حقوق بشری اتفاق نیفتاده است همان احقاق بشریت در کالبد زمان است که هر روز بیش از پیش نقض می گردد.

عبور از مرزهای زمینی و آسمانی و عدول به حوزه استحفاظی با توسل به ترفندهای مختلف یکی از آشکاراترین نقض حقوق بشری است که از این دست نمونه ها در خاورمیانه به وفور یافت می شود. تعرض به خاک کشورهایی نظیر عراق، سوریه و افغانستان و اشغال هفتاد هشتاد ساله فلیسطین اشغالی از نمونه بارز تجاوز به حقوق بشریتی است که سالهاست از دست خفقان زالو صفتان به حالت روزمرگی افتاده اند.

اگر بخواهیم روند رو به رشد و فزاینده پایمال شدن حقوق بشری  را بیشتر مورد توجه قرار دهیم باید به کشتار بی رحمانه تکفیریون در کشورهای عراق و سوریه اشاره نماییم که با قساوت قلبی چه بشرهایی رت که در قانون بی عدالتی ذبح ننموده اند! و این موارد غیرقابل تصور هنگامی مورد ارزیابی قرار می گیرد می بینیم که این دست پرورده جهان غرب این گونه جنایات را با نام دین و حقوق بشری تعریف می نمایند.

حق وتو، مخالف و در تقابل با حقوق بشر است. شورای امنیت سازمان ملل، به سبب حق وتویی که پنج دولت امریکا، روسیه، چین، انگلیس و فرانسه در تصمیم گیری های آن دارند، تاکنون در بسیاری از مسائل بین المللی، طرف ناحق را گرفته و حق را پای مال کرده است. استکبار جهانی از این ابزار فرمایشی، به نفع خود بهره می برد و در حق ملت های مظلوم، ستم روا می دارد.                                                                                                                                                        

استفاده از حق وتو، سبب ظلم به کشورهای ضعیف، از جمله شعله ور شدن جنگ ها و به تأخیر انداختن پایان آنها می شود. برای نمونه، شورای امنیت به ویژه امریکا که همواره خود را از مدعیان حقوق بشر می نامد، نه تنها با حمایت های بی دریغ خود از رژیم نژادپرست اسرائیل، دست این رژیم را در به خاک و خون کشیدن مردم بی دفاع و مظلوم فلسطین و لبنان باز گذاشته و سکوت کرده اند، بلکه از ابزار فرمایشی وتو نیز به نفع اشغال گران قدس استفاده می کنند.                                                                                                                                                                          

انصاف حقوق بشری هنگامی روزهای کسالت وار خویش را سپری می نماید که دراین روزها آمریکا به همراه جیره خوارن خویش درمنطقه به وضوح به حوزه استحفاظی و به حق مردمان فلسطین تعرض می کنند و با قرار دادن پایتخت جعلی خویش سعی در برهم زدن چرخه تعادلی مردمان مسلمانی را دارند که سالها در زیر یوغ چکمه پوشان رذالت صفت دست و پا می زنند.

حضور پر ادعا و غیرقابل قبول دنیای استکبار با همراهی اجیرشدگان منطقه هنگامی نمود پیدا می کند که  سبب بهم ریختن اوضاع وخامت بار مناطق دچار نقض حقوق بشری از تنگه باب المندب تا کنار سواحل کرانه باختری رود اردن در سرزمین زیتون گردیده است.

به هرحال؛ به نظر می رسد تا زمانی که سازمان ملل در دست یک عده از کشورهای آلوده به سیاست قدرت در برابر مظلوم می باشند و با بهره گیری از سلاح حق وتو سعی در رسیدن به مطامع ظالمانه خویش در سراسر جهان را دارند هیچگاه سالروز جهانی حقوق بشر از طرف سازمان ملل قابل تکریم نخواهد و در حد همان سند بایگانی شده و فاقد کارآیی به تاریخ سپرده خواهد شد و همواره مظلومان عالم در آتش خشم جبر روزگار ظالمان به شکسته شدن حقوق بحقه خویش روبرو خواهند شد.

انتهای پیام /