به گزارش پایگاه خبری تحلیلی چهار فصل، دکتر حسین عسکری گفت: همانگونه كه يك سرخ‌پوست آمريكايي و يا يك سياه‌پوست آفريقايي فرهنگ اش را دوست دارد من هم به فرهنگ بومي خود عشق مي ورزم.

كتاب خوراك هاي بومي كهگيلويه و بويراحمد محصول چندين سال فرهنگ دوستي در دوران دانشجويي ام بود.

خوراك ها بخشي از فرهنگ عامه مردم ماست. ما شايد نتوانيم از فرهنگ مان به يك كشف مثلا فيزيكي برسيم يا بواسطه آن ماهواره به فضا بفرستيم ولي شناخت و معرفي يك فرهنگ بستر را براي رشد فرآهم مي نمايد و آرامش خاطر ايجاد مي كند. فرهنگ چون اكسيژن معنوي ست كه تداوم حيات روحي جامعه بدون آن ميسر نيست. خوراك ها هم بخشي ازين فرهنگ است.

 هرگاه مردم ايتاليا مدعي آنند كه با پيتزا فرهنگ شان را به سراسر دنيا صادر كردند و سازندگان پپسي مي گويند كه فرهنگ شان را بر سر سفره همگان آورده اند پس نياز به معرفي اين بخش از فرهنگ هم احساس مي شود.

 به نظرم فرهنگ گذشته ايراني در پشت هاله اي از ابهام مانده است و دليلش آن است كه فرهنگ به صورت خاص به رشته تحرير درنيامده. به همين خاطر بايد در اشعار حافظ و سعدي و مولانا به دنبال فرهنگ مان بگرديم. فرهنگ در ميان انبوه كنايات و استعارات. تا كنون پژوهش هاي پزشكي فراواني مبني بر تاثير غذا بر جسم و جان افراد صورت گرفته.

 بارزترينش تاثير گياه خواري و گوشتخواري بر انسان است. صادق هدايت يك كتاب را در باره عوارض و مزاياي گوشتخواري و گياه خواري به رشته تحرير درآورده. بخش اساطيري شاهنامه تاريخ غذا را عنوان مي نمايد.

در تمامي اديان بشري در باره نوع خوراك انسان ها كلياتي عنوان شده است كه بسطش در اين چكامه حوصله فراواني را مي طلبد. پژوهشگران بومي ما تاكنون به اندازه آن كه به تاريخ سياسي پرداخته اند و بر سر آن ستيز كرده اند به فرهنگ بومي و مردم شناسي نپرداخته اند. عطش بيگانگان به مردم شناسي ايرانيان بيشتر از ما ايراني ها بوده است. مردم شناسي و چگونگي زندگي مردم براي سياحان خارجي كه قرن ها قبل به ايران امدند بسيار مورد توجه بوده است. هرودوت و گزنفون نخستين افرادي بودند كه به ايران آمدند و درباره فرهنگ و مردم ايران در كتاب هاشان سخن گفته اند.

 «گرترود بل» بانوي سفرنامه نويس انگليسي در دوران قاجار به ثبت احوال و روزگار مردم ايران پرداخته است. بااين احوال مي طلبد كه خود به فكر كتابت فرهنگ مان باشيم. به يقين غذاها بدنه كوچكي ازين فرهنگ بومي و ملي است. و بنده در دوران دانشجويي در شيراز در سال 88 كتابت آن را به فرجام رساندم.

 اميدوارم كه توانسته باشم گامي كوچك در راستاي احيا فرهنگ بومي و ملي برداشته باشم.  کتاب دیگری به نام طب سنتی و باورهای عامیانه مردم استان در دست تالیف دارم که به زودی به کمک آقای حسین پور سی سخت به  مرحله چاپ خواهد رسید.

منبع:عصردنا

انتهای پیام/م.ن