نظرخواهی

آیا ازعملکرد مهدی روشنفکر در توسعه شهرستان های بویراحمد، دنا و مارگون راضی هستید؟

تازه های سایت

5. آذر 1396 - 16:47
نوای لالایی این دخترکان رنجور و نحیف در گوش فلک آهنگ غم می نوازد و در زیر سرمای زمخت کرمانشاه به قندیل ماتم مبدل می گردد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی چهارفصل؛ سیروس انصاری در یادداشتی نوشت:گهواره زمین لرزید و یکبار دیگر سوره "زلزال" نازل شد تا در تکاپوی لرزش زمین، مردم کرمانشاه این روزها خانه بدوش گریه و اشک بر زمین ترک خورده خویش باشند. عظمت پروردگارهنگامی نمایان تر می گردد که با تکان خوردن این کره خاکی مرز بین اعتقاد و ایمان به خدا و بی اعتقادی به لم یزلی نمایان تر می گردد.

و اینجا کرمانشاه وادی مردمان سلحشور و پیشقدم در راه مبارزه با استکبار و بعث عراق در زمان جنگ تحمیلی است. زنان و مردانی از جنس غیرت و شجاعت که در خطوط مرزی غرب امان دشمن را بریده بودند.

اما با تکان خوردن این وادی و سرزمین عجین شده با تعصب و غیرت، زمین دهان خویش را باز کرد تا به دنبال آن شاهد دیده گان اشک ریز کودکان و فرزندان خردسال این منطقه باشیم که از کانون گرم و پر مهر خانواده محروم مانده اند.

دیدن این تصاویر چنان بر دلهایمان سنگینی می کند که انگار قیامت به آخر رسیده و مادر از فرزند گریزان می باشد. دختران و پسرانی که در نبود مهر مادر و پدری باید عمر در پیش رو را با تمام سختی ها تحمل نمایند.

هنوز لالایی مادران مانده در زیر آوار در گوش این فرزندان محروم از مهر مادری از نجوا نیفتاده است که باید در این دالان پر پیچ و خم زندگی نوای لالایی را برای خواهر و برادران جا مانده از قصه زندگی را تجربه نمایند.

نوای لالایی این دخترکان رنجور و نحیف در گوش فلک آهنگ غم می نوازد و در زیر سرمای زمخت کرمانشاه به قندیل ماتم مبدل می گردد. جدایی اجباری فرزندان کرمانشاه یعنی جدایی فارغ از تصور مرگ و زندگی و ورود به داستان هایی که بیشتر به افسانه می مانند.

این دختران زودتر از موعود پیر خواهند شد و حتما برای فرزندان خویش این را خواهند گفت که زمین خشمگین با والدین آنها چه کرده است. حادثه ای بس ناگوار و نگران کننده که اگر بخواهیم مثنوی غم در این ارتباط بسراییم بدون تردید واژه ها در ادای کلمات عاجز و ناتوان خواهند ماند.

برای رسیدن به بلوغ فکری بنا به جبر روزگار چه زود طی طریق گردید و چه خلاء های عاطفی که در این راه باید تحمل کرد تا به مرز خود باوری دست پیدا کرد.

حال در این بین چه کسانی مقصر جدایی این فرزندان از والدین خویش می باشند؟ من، ما و یا کسانی که بر مسند صدارت تکیه زدند و در ترسیم نقشه های خانه های از پای بست لرزان و ویران صاحب تقصیرند؟

با این اوضاع و احوال باز باید در صورت بغض زمین شاهد تراژدی غم انگیز دیگری از این نوع در گوشه دیگری از این سرزمین باشیم که باید بنا به جبر روزگار سرشک غم از دیده جاری سازند.

انتهای پیام /

نظرات کاربران

شبکه اطلاع رسانی دانا
قلم_گزینشی