به گزارش پایگاه خبری تحلیلی چهارفصل، حمید دهقانیان دانشجوی دکتری جامعه شناسی در گفت وگو با خبرنگار این پایگاه خبری در رابطه با چیستی سبک رزندگی و تاریخچه ای از این اصطلاح گفت:سبک زندگی (life style) اصطلاحی است که در ادبیات جامعه شناسی بیش از یک قرن است که مطرح بوده است.

وی افزود: معانی گوناگونی برای این اصطلاح وجود داشته از جمله شیوه یا روشی که نشان دهنده  تمایزات باشد.وجه الگویی داشتن سبک زندگی را می توان اشتراک مفهومی در نزد اندیشمندان عرصه اجتماعی دانست.

دهقانیان اظهار داشت:این اصطلاح ابتدا به عنوان شاخصی برای سنجش طبقات اجتماعی به ادبیات جامعه شناسانه وارد گردید اما با کمرنگ شدن  غلبه ادبیات مارکسیستی درعلوم جامعه شناختی و گسترش فرهنگ مصرف این بار به عنوان مفهومی مستقل که تبیین کننده موضوع تمایز و ارتباط این مفهوم با هویت یابی افراد و گروه ها بوده، طرح گردید. این مفهوم همچنین به عنوان معرفی کننده ایستارها و ارزش های فرد و گروه، عادت های روزمره؛ ترکیب انگیزه ها، خصیصه ها، علایق و ارزش ها متجلی شده در رفتار شخص و.. می باشد.

تأثیر  مدرنیته  بر سبک زندگی

دهقانیان در رابطه با تأثیر نوگرایی بر سبک زندگی ابراز داشت: مدرنیته مفهوم وسیع و عمیقی بوده که ابعاد معتنابه فرهنگی، اقتصادی و سیاسی داشته است.  تحلیل ساده ای که در رابطه با این موضوع می توان ارائه داد این است که فردیت تولید شده در فرهنگ مدرن، منشاء ایجاد تمایز خواهی و در نتیجه بروز تنوع سبک های زندگی دانست که این سبک ها بیشتر بر الگوی های مصرف کالا مبتنی بوده است.

وی افزود: در این نگاه مفهوم مصرف پهنه وسیع فرهنگ را نیز در بر می گیرد. تغییرات ناشی از فرهنگ مدرن در سطح زندگی انسانها اعم از تغییر در سازمان کار و به واسطه آن کارکرد نهاد خانواده، تراکم و تمرکزگرایی یا به اصطلاحی اشاعه شهر نشینی، رشد سریع تکنولوژی به خصوص در زمینه ارتباطات، تولیدانبوه کالا و بسیاری دیگر از مؤلفه های مدرنیته تاثیر به سزایی در تغییرسبک زندگی جوامع داشته اما نکته قابل توجه و تامل تعارض ارزش های خلق شده توسط فرهنگ مدرن با ارزش های فرهنگی و بومی جوامع است که آسیب های اجتماعی متعددی را به همراه داشته است.

  سبک زندگی اسلامی و چگونگی رجوع به این سبک

دهقانیان در گفت و گو با خبرنگار این پایگاه خبری در مورد سبک زندگی اسلامی و چگونگی رجوع به آن خاطرنشان کرد: علی رغم اهمیت این موضوع برای جامعه ما، متاسفانه غالباً آنچه در این رابطه شنیده و خوانده می شود فاقد دقت علمی و درک واقعیت های موجود است. به طوری که این واژه در اذهان عمومی بیشتر مترادف با واژگانی چون اخلاق، سلوک و ... بوده و یا بیشتر به عنوان مسئله ذهنی و انتزاعی و البته فردی مطرح است. کمرنگ شدن و نادیده گرفتن وجه ترجیحی و انتخابی درمقابل بخش هنجاری امری است که مورد غفلت واقع شده است. تنوع و تکثر سبک ها واقعیتی است که نادیده گرفته آن قطعا به حل مساله که شکل گیری سبک زندگی اسلامی است کمکی نخواهد کرد؛ شکل گیری سبک زندگی به عنوان الگوی ترجیحات عملی، تحت تاثیر فضای دین و فرهنگ دینی به غیر از فرموله کردن آن است.

وی افزود: تبیین و ترسیم ظرفیت، قلمرو و کارآمدی دین، ارائه الگوها و به طور خلاصه شکل گیری نظام معنایی متاثر از ارزش های دینی از یک سو وآسیب شناسی سبک های زندگی متعارض با فرهنگ دینی و استفاده از ظرفیت های ساختاری موجود جهت جامعه پذیری دینی ازسوی دیگر، فرایندی لازم و مستمرجهت تحقق سبک زندگی متناسب با فرهنگ دینی می باشد.

دهقانیان در پایان اظهار داشت: جامعه پذیر شدن فرهنگ دینی لازمه تحقق سبک زندگی اسلامی است که این مهم خود متضمن نگاه جدی و عمیق به امر ساختارهای اجتماعی است که اگر نگوییم شکل دهنده، ارائه دهنده و محدود کننده الگوی ترجیحات است. در این زمینه توجه همزمان به اصلاح ساختار های فرهنگی، اقتصادی و سیاسی که منجر به تولید و بازتولید فرهنگ مدرن می کنند، امری ضروری و حیاتی است.

انتهای پیام/م.ن