ماشین های های غول پیگیری که دل طبیعت را پاره پاره کرده و به جزء زخم چیزی دیگر از آن بجا نگذاشته اند.

در طی سالیان نچندان دور و در زمان تصدی صابری استاندارسابق کهگیلویه و بویراحمد،برای نجات حریم رودخانه بشار؛دست به تغییراتی اصولی و تعطیلی کامل تمامی سنگ شکن های سن و ماسه بستر رودخانه زده شد و تمامی این سنگ شکن ها به بالا دست رودخانه و به سمت کوه ها روانه ساخت.

صابری پر تلاش از استان رفت و همزمان چند سنگ‌شکن به بهانه‌های واهی و به صورت غیرقانونی فعالیت خود را در حاشیه رود بشار شروع کردند،در این بین اما استاندار جدید استان و تیم همراه وی فعالیت این کارخانه‌ها را غیرقانونی و برگشت مجدد کارخانه‌های شن و ماسه به سواحل رود بشار را امکان ناپذیر خواندند.

برخی از کارخانه‌داران که دیوار خادمی را نفوذناپذیر دیدند، سعی کردند از درهای دیگری وارد شوند از توسل به شکایت و مظلوم نمایی گرفته تا برداشت غیرقانونی از رود بشار، در این مدت ترفندهایی بودند که برخی صاحبان واحدهای شن و ماسه به آنها توسل کردند تا شاید بتوانند واحدهای تعطیل شده شن و ماسه را فعال کنند.

البته در همین رابطه استاندارفعلی استان، هرگونه فعالیت کارخانجات شن و ماسه را غیرقانونی دانست و تصمیم در مورد چگونگی برداشت مخلوط های دپو شده را وابسته به تصمیم کارشناسان دانست.

اما باز هم دیوار خادمی مقاومتی محکم از خود نشان نداد و برخی از این کارخانه داران با پادرمیانی یکی از نمایندگان استان،دست به بازگشایی کارخانه جات خود کرده و شروعی دوباره برای از بین بردن بستر و زیستگاه طبیعی بشار را شروع کردند.

اما مسئله مهم که در این مقوله نهفته بود،تخریب بی رویه طبیعت به وسیله سنگ شکن های کوهی به بهانه انتقال آنها به بالا دست رودخانه ها بوده، مسئله ای که طرح آن بیشتر برای رهاسازی بستر رودخانه بشار بر سر زبان ها افتاد.

در واقع اگر چه این راهکار بستر و حیات رودخانه بشار را نجات می دهد ،اما به واسطه نجات رودخانه بشار طبیعت بکر نابود می شود.

طبیعتی که با ورود این ماشین آلات غول پیکر رو به نابودی گذاشته و به جزء زخم های کهنه و نابودی درختان چیز دیگری از آن به جا نمانده است.

سنگ شکن های کوهی که باید طبق مصوبه شورای اداری استان در زمانی استاندار سابق باید در منطقه ای بدون پوشش گیاهی استقراریابند ،در حال حاضر در بیشترین مناطق استان در لابه لای درختان و پوشش گیاهی مراتع طبیعی و بکر جاگرفته وبه جزء تخریب و پایمال کردن این مناطق کاری دیگر را انجام نمی دهند.

بنا بر این گزارش،بعضآً دیده می شود برخی از این کارخانه ها در مناطقی ساکن شده اند که به جز نابودی،سعی در چپاول کردن حقه برحق مردم در جایگاه های تفریحی و مناطق بکرشده و حتی در مواقعی دیده شده منابع زیرساختی و تفرجگاههای طبیعی را از بین برده اند.

باید گفت، اگر مسئولان زودتر برای حل این موضوع دست به کار نشوند با وجود رویه رو به رشد ایجاد این سنگ شکن ها در این مناطق، همه روزه مقدار هنگفتی از سنگ این کوهها تراشیده شده که این عمل باعث خواهد شد،زیبایی های کوههای بکر و زیبای دنا رو به اوفول رفته و دیگر میراثی طبیعی برای آینده گان برجای نماند.

از منظر دیگر باید گفت؛درصورت ایجاد چاه آب در این مکانها، آبهای روان قدیمی که سالهای زیادیست آب باغها و زمین های کشاورزی مردم را تامین می نماید به  صورت چشمگیری کاهش یافته و این کاهش آب باعث خشکیدن درختهای موجود در مسیر این آب تا باغها و کم شدن تعداد باغهای منطقه می گردد.

تنها مسیر برای حمل شن و ماسه این سنگ شکنها، بیشتر مسیرهای کوهی و طبیعت های بکر است که با وجود رفت و امد زیاد ماشین آلات سنگین در این مسیرها،منابع طبیعی با سرعت چشمگیری از بین رفته و جاذبه های اصلی خود را از دست می دهد و در آینده به جزء خرابه ای از ریز گرد خاکهای تولید شده از این سنگ شکن های کوهی بر بدنه درختان و مزارع، چیز دیگری بر جای نخواهد ماند.

لازم به ذکر است که اهالی چند روستای شهرستان بویراحمد از جمله اهالی منطقه نقاره خانه به نشانه اعتراض به ساخت چنین سازه ای در منطقه تفریحی دره گلی(اینجا) اعتراض های خود را به مسئولان رسانده اند.

باید در آخر به مسئولان ذیربط گوشزد کرد؛اگر این سنگ شکن های کوهی با همین رشد فزاینده خود ، طی این سالها به کار خود ادامه دهند دیگر هیچ مسافری در آینده، طبیعتی زیبا در این مناطق را نخواهد دید.

انتهای پیام/گ